မြို့မအမျိုးသမီးအထက်တန်းကျောင်း (အ.ထ.က-၃ ဒဂုံ) သည် ရန်ကုန်မြို့ (တင့်ခ်လမ်း)တွင် ရှိပါသည်။ မြို့မကျောင်းလမ်းတွင်ရှိသော မြို့မအမျိုးသားကျောင်း (ယခု အ.ထ.က-၂ ဒဂုံ) သည် ယောက်ျားလေးများ တက်ရောက်သင်ကြားနိုင်သော ကျောင်းဖြစ်ပြီး မြို့မအမျိုးသမီး အထက်တန်းကျောင်းတွင် မိန်းကလေးများ (သီးသန့်) ထားရှိကာ ပညာသင်ကြားပေးသော ကျောင်းတစ်ကျောင်း ဖြစ်ပါသည်။

မြန်မာနိုင်ငံ၏ ဂုဏ်ဆောင်ဖြစ်သော ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ကို ၁၉၂၀ ပြည့်နှစ်၊ ဒီဇင်ဘာလ ၁ ရက်နေ့တွင် စတင်ဖွင့်လှစ်ခဲ့ရာ ၂၀၂၀ ပြည့်နှစ် ဒီဇင်ဘာလ ၁ ရက်နေ့တွင် နှစ်(၁၀၀)ပြည့်ခဲ့ပြီ ဖြစ်ပါသည်။ မြန်မာတစ်မျိုးသားလုံး အမြတ်တနိုး တန်ဖိုးထားခဲ့သည့် ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ကြီး၏ ဖြစ်တည်ခဲ့သော နှစ်(၁၀၀) ကာလတွင် ပညာအမွေပေးခဲ့သည်သာမက မြန်မာ့လွတ်လပ်ရေး ကြိုးပမ်းမှုသမိုင်းတွင် အရေးပါသော အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ခဲ့ပါသည်။ ၎င်း၏ ကျေးဇူးတရားများသည် ကြီးမားရုံသာမက ဂုဏ်ဒြပ်သည်လည်း မြင့်မားလှပေသည်။

ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် နှစ်တစ်ရာပြည့်ပွဲ ဆင်နွှဲဖို့ အားခဲ ထားခဲ့ပါတယ်။ ကပ်ရောဂါဆိုးကြီး ကိုဗစ်-၁၉ ဖြစ်ပွား မှုကြောင့် ခမ်းနားကြီးကျယ်စည်ကားသိုက်မြိုက်စွာ မကျင်းပနိုင်ပေမယ့် တတ်စွမ်းသလောက် ကြိုးပမ်း ဆောင်ရွက်ခဲ့တာမို့ ဝမ်းသာပီတိ ဖြစ်ရပါတယ်။ ရန်ကုန် တက္ကသိုလ်နဲ့ ဆက်နွှယ်တဲ့ ကျွန်မဘဝရဲ့ အချိုးအကွေ့၊ အကောက်အဖြောင့်များကို ငဲ့စောင်းကြည့်မိပါတယ်။

ရန်ကုန်တိုင်းဒေသကြီးအတွင်း ကိုဗစ် - ၁၉ ရောဂါ ကာကွယ်၊ ထိန်းချုပ်၊ ကုသရေးအတွက် ဆောင်ရွက်နေမှုများနှင့်စပ်လျဉ်းပြီး ရန်ကုန်တိုင်းဒေသကြီး ကိုဗစ်-၁၉ ကာကွယ်၊ ထိန်းချုပ်၊ ကုသရေးအတွက် ပေါင်းစပ်ညှိနှိုင်းရေးကော်မတီ ဒုတိယဥက္ကဋ္ဌ (၁)၊ ဆေးတက္ကသိုလ် - ၁ (ရန်ကုန်) ပါမောက္ခချုပ် ပါမောက္ခဒေါက်တာဇော်ဝေစိုးနှင့် ဒီဇင်ဘာ ၂၀ ရက် တွင် ဆက်သွယ် မေးမြန်းထားသည်များကို ဖော်ပြလိုက်ပါသည် -

၁၉၇၃ ခု မတ်လ ၂၂ ရက် ကြာသပတေးနေ့နံနက်ပိုင်းတွင် ကျင်းပသော ပညာလောကစာစောင် စာတည်းအဖွဲ့ အစည်းအဝေး အပြီး၌ ရုတ်ခြည်းသတင်းတစ်ခု ဝင်လာသည်။ ထိုဝင်လာသောသတင်းမှာ “ဆရာကြီး ဦးဖေမောင်တင် နံနက်ပိုင်းတွင် ကွယ်လွန်သွားသည့်သတင်း” ပင် ဖြစ်သည်။ ဤသတင်းကို ကျွန်တော်တို့ တအံ့တဩ လက်ခံလိုက်ရသည်။ စင်စစ်အားဖြင့် ဤသတင်းကို ကျွန်တော်တို့ ယုံနိုင်စရာ မရှိပါ။ သို့သော် ယုံလိုက်ကြရပါသည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် အနိစ္စတရားကိုလည်း လက်ခံလိုက်ကြရပါသည်။

ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ကြီး နှစ် (၁၀၀) ပြည့်ကို ဝမ်းမြောက်ဂုဏ်ယူကာ တက္ကသိုလ်ကြီးနှင့် ဆိုင်ရာ ဆောင်းပါးများကို သတင်းစာ များမှာ နေ့စဉ်တွေ့မြင်ဖတ်ရှုနေရပါသည်။

အတွေးအမြင်အသစ်တွေဟာ အနာဂတ် အောင်မြင်မှုတွေ အတွက် မောင်းနှင်အားတွေ ဖြစ်ပါတယ်။ ကိုဗစ်-၁၉ ကာလအတွင်းနဲ့ ကိုဗစ်အလွန်ကာလတွေမှာ အဝေးမှ အလုပ်လုပ်ခြင်း၊ မိမိအိမ်မှ အလုပ်လုပ်ခြင်း၊ လူမှုရေး ဆိုင်ရာ ထီးတည်းဖြစ်ခြင်း၊ လူမှုဝေးကွာစနစ်များ ကျင့်သုံး ခြင်းတို့ကြောင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ လုံခြုံရေးနဲ့အတူ ကျန်းမာ ရေးစောင့်ရှောက်မှုစနစ်တွေ၊ စားနပ်ရိက္ခာ လုံခြုံစိတ်ချရေး တွေကို ပိုမိုသတိမူမိပြီး ဂရုစိုက်ဆောင်ရွက်မှုတွေ တိုးလာ စေပါတယ်။

“မင်းမှာ သစ္စာ၊ လူမှာ ကတိ” ငယ်ငယ်တုန်းက ကြားဖူးတဲ့ စကားပုံဟာ အလွန်တန်ဖိုးရှိလာပါတယ်။ ကြီးပြင်းလာတဲ့အခါ အဓိပ္ပာယ်ကို ပိုပြီးသဘောပေါက်နားလည်လာခဲ့တယ်။ တစ်ချိန်က အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့အရာဟာ အခုတော့ အလေးအနက်ထားရမယ့်အကြောင်း သိနားလည်ခဲ့ပါတယ်။ ကတိကို လွယ်လွယ် မပေးသင့်ဘူး။ ပေးခဲ့ရင်လည်း ကတိကိုတည်ရမယ်။ အခုချိန်မှာ ဒီအတွေးတွေကို ဆင်ခြင်သင့်တယ်။ နေရာတိုင်းလိုလို ကတိကိုလွယ်လွယ်ပေးနေကြတာ တွေ့မြင်ရတယ်။

(ခြေဆင်း) နေဝန်းရယ်နီ …. ရည်ထွန်း လေပြီ … နေခြည်ဖြာကျ ရွှေညီလာခ ကျွန်မ အလှပန်းကခြေသည် ရွှေမင်းသမီးလေး ထက်ရတီ သွန်းညောင်ရေ လောင်းကာလေ တောင်းဆုမေတ္တာဝေ . ကမ္ဘာသူ ကမ္ဘာသား တွေ ကျန်းမာ ချမ်းသာကြပါစေ … တစ်ပါး အလှ ကညာမေ . အနားက မခွာမသွေ လှပကာ သာယာပါစေ ပို့သကာ အေးမြကြပါစေ … ဆင်းသိင်္ဂီ ဘရဏီ တစ်နှုံးလေ မပျက်အခြေတည် … မတ ဆန်းဝေ … ထက်ရတီတို့ရဲ့ လှပအငြိမ့်ခန်းပေ ….