“ကံ့ကော်တောကို စွန့်ခဲ့ပြီ” ဟူသောဝတ္ထုသည် ကျွန်မတို့ အလယ်တန်းကျောင်းသူဘဝကပင် တရှိုက်မက်မက် မက်ခဲ့ရသော အိပ်မက်ရှည် ဖြစ်ပါသည်။ ဝတ္ထုအမည်ကိုက လွမ်းရိပ်သန်းနေပါ သည်။ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်အား ကံ့ကော်တောဟူသောအမည်ကို စတင်ပေးခဲ့သူ တက္ကသိုလ် ခင်မောင်အေးသည် “ကံ့ကော်တောနှင့် ဝေးခဲ့ပြီးမှ” ဟူသော ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် လွမ်းချင်းဖြင့်လည်း ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်အား ကံ့ကော်တောအဖြစ် သမိုင်းတင် နိုင်ခဲ့ပါသည်။ ကံ့ကော်တောနှင့် ဝေးခဲ့ပြီးမှ မြကျွန်းညိုသို့ သတိရတိုင်း ကျွန်မတို့ မျက်ရည်ဝိုင်းရပါသည်။

ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ကြီးဟာ ပညာ​ရေးကို အဓိကအ​ခြေပြုပြီး အမျိုးသား​ရေးနဲ့နိုင်ငံ​ရေး လှုပ်ရှားမှုများ၊ စာ​ပေနဲ့ အနုပညာလှုပ်ရှားမှုများနဲ့အတူ အားကစားလှုပ်ရှားမှုများဟာလည်း အ​ရေးပါတဲ့နေရာမှာ ပါဝင်ခဲ့ပါတယ်။ အားကစား လှုပ်ရှားမှုတွေထဲမှ ​တက္ကသိုလ်​ရေကူးပြိုင်ပွဲများ ဟာလည်း ကဏ္ဍတစ်ခုအဖြစ် ပါဝင်ခဲ့တာမို့ နှစ် (၁၀၀) ပြည့် ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ကို ဂုဏ်ပြုပြီး ဤဆောင်းပါးကို ရေးသားရခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။

ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ကြီး မွေးဖွားလာတာ နှစ်(၁၀၀)ပြည့်ခဲ့ပြီ ဖြစ်ပါတယ်။ ပညာသင်ယူခြင်းနှင့်တူသော မိတ်ဆွေမရှိလို့ အဓိပ္ပာယ်ရတဲ့ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ရဲ့ ဆောင်ပုဒ်ဖြစ်တဲ့ “နတ္ထိ ဝိဇ္ဇာ၊ သမံ မိတ္တံ”ဆိုတဲ့ အမှတ်တံဆိပ်ဟာလည်း ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ကြီးကို ဂုဏ်ဝင့်ထည် မြင့်မားခံ့ညား စေပါတယ်။

၁၂၄၇ ခုနှစ်၊ တန်ဆောင်မုန်းလဆုတ်(၈)ရက်နေ့၊ မန္တလေးနေပြည်တော်မှ သီပေါဘုရင် ပါတော်မူပြီး ၆၂ နှစ် ပြည့်မြောက်သော ၁၉၄၈ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလ ၄ ရက်နေ့မှာ တစ်နိုင်ငံလုံး လွတ်လပ်ရေးရပြီး အချုပ်အခြာအာဏာပိုင် ပြည်ထောင်စုသမ္မတ နိုင်ငံတော်အဖြစ်

မြန်မာ့သိုင်းပညာရပ်၏ သမိုင်းစဉ်ကို မတင်ပြမီ သိုင်း ဟူသော ဝေါဟာရကို ရှေးဦးမဆွ ကြံဆထုတ်ဖော်လိုပေ သည်။ မြန်မာဘုရင်များလက်ထက်က အသုံးပြုခဲ့ကြသော တုတ်တစ်မျိုးကိုလည်းကောင်း၊ လက်နက်ဖြင့်ဖြစ်စေ၊ လက်နက်မဲ့ဖြစ်စေ ဘေးရန်ကာကွယ်သည့် အတတ် ပညာတစ်မျိုးကိုလည်းကောင်း ရုတ်ခြည်းသတိရမိ ကြမည် ဖြစ်ပေသည်။

ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် ကြည့်မြင်တိုင်နယ်မြေ (ယခင်အခေါ် RC 3) ကို ပထမနှစ် စတင်တက်ရောက်ခဲ့တဲ့ ၁၉၉၃ ခုနှစ် အမှတ်တရပါပဲ။ မြန်မာနိုင်ငံ စာရင်းကိုင် သင်တန်းမှာ ခင်ခဲ့တဲ့ ကျွန်မတို့သူငယ်ချင်းသုံးယောက်က တစ်ယောက် မေဂျာတစ်ခုစီ။ ကျွန်မက ရူပဗေဒအဓိက၊ မျိုးမျိုးဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်းက သင်္ချာအဓိက၊ နောက်ရတနာကိုဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်း က ဓာတုဗေဒ အဓိကယူထားကြပါတယ်။

တိုးတက်ပြောင်းလဲလာသော ခေတ်နှင့်အညီ ကလေးသူငယ်များ၏ အားလပ်ချိန် အသုံးပြုပုံလည်း ပြောင်းလဲလာ ကြပါသည်။ ကျွန်မတို့ ငယ်စဉ်က အားလပ်ချိန်တွင် ရပ်ကွက်ထဲက ကလေးများ စုပေါင်း၍ အိမ်ပြင်ထွက် ကစား ကြပါ သည်။ လမ်းလျှောက် ထွက်ကြပါသည်။ ကျွန်မတို့သည် လူကြီးများ ဝယ် ပေးထားသော ပုံပြင်စာအုပ်များ၊ ကာတွန်း စာအုပ်များ၊ အပတ်စဉ်ထုတ်၊ လစဉ်ထုတ်စာစောင်များကို အချိန်တစ်ခု သတ်မှတ်၍ ဗဟုသုတ အနေဖြင့် လည်းကောင်း၊ အပျင်းပြေအနေဖြင့်လည်းကောင်း ဖတ်ရှုကြရာမှ စာဖတ် ခြင်းသည် ဝါသနာဖြစ်လာသည်။ စာဖတ်ဝါသနာပါရုံတင်မက စာရေးရာ တွင်လည်း အထောက်အကူများ ဖြစ်လာစေသည်။ အသိပညာ ဗဟုသုတ တိုးပွားလာပါသည်။ ယနေ့ခေတ် ကဲ့သို့ အိုင်တီခေတ်ကြီးတွင် ကလေး အများစုသည် အိမ်ပြင်မထွက်ဘဲ အခန်းအောင်း၍ မိုဘိုင်းဖုန်းဖြင့် ဖုန်းပြော ခြင်းအပြင် အင်တာနက် အသုံးပြုခြင်း၊ ဂိမ်းကစားခြင်း၊ ဗီဒီယိုဖိုင် များကြည့်ခြင်း အစရှိသည်တို့ ပြုလုပ်ကြပြီး အချိန်ကုန် သည်က များလာ ပါသည်။

ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ကြီး နှစ်တစ်ရာပြည့် အချိန်အခါသမယတွင် ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် သင်္ချာဌာန၌ တာဝန်ထမ်းဆောင် သွားသော ဆရာကြီးများအနက် မြန်မာလူမျိုးများထဲမှ ပထမဦးဆုံး သင်္ချာပါမောက္ခ တာဝန်ယူရသည့် ကျွန်မ၏ ဆရာ တစ်ဦးဖြစ်သော ဆရာကြီး ဦးအောင်လှကို ဂုဏ်ပြုသောအားဖြင့် ယခုစာစုကို ရေးသားဖော်ပြအပ်ပါသည်။

ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ကြီးကား သက်တမ်း နှစ်တစ်ရာပြည့်မြောက်ခဲ့ပြီ။ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် နှစ်တစ်ရာပြည့်အထိမ်းအမှတ် အဖြစ် စာပေ၊ ပန်းချီ၊ ဝတ္ထု၊ ကဗျာ၊ ဆောင်းပါး ပြိုင်ပွဲများအပြင် မြန်မာ့ရုပ်မြင်သံကြားမှ တက္ကသိုလ် အလွမ်းပြေသီချင်း အပုဒ်ရေ တစ်ရာကို အပတ်စဉ်သောကြာနေ့တိုင်း ထုတ်လွှင့်ပေးခြင်းနှင့် နေ့စဉ်ထုတ်လွှင့်ပေးခဲ့သလို နိုင်ငံပိုင် သတင်းစာများကလည်း တက္ကသိုလ်အကြောင်း ဆောင်းပါးများကို နေ့စဉ်ဖော်ပြပေးခဲ့ရာ ယနေ့တိုင် ဖတ်ရှုနေရ ဆဲဖြစ်ပါသည်။

တက္ကသိုလ်ရိပ်သာလမ်းဘက်ခြမ်း ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် ဂိတ်ပေါက်ဝမှ ဝင်လိုက်သည်နှင့် အဓိပတိလမ်း၏ လမ်းဘေးဝဲယာတစ်ဖက်တစ်ချက်ရှိ အုံ့အုံ့ဆိုင်းဆိုင်း စိမ်းစိမ်းစိုစို သစ်ပင်ကြီးများနှင့် မျက်စိတဆုံး တွေ့မြင် နေရသော  အဓိပတိလမ်းအဆုံးတွင်  ဘွဲ့နှင်းသဘင်ခန်းမကြီးက  တင့်တင့်တယ်တယ် ခံ့ခံ့ညားညား တည်ရှိနေ သည်။   ၂၀၂၀ ပြည့်နှစ် ဒီဇင်ဘာလ (၁) ရက်နေ့က နှစ် (၁၀၀) သက်တမ်းပြည့်ခဲ့သော ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ကို စာရေးသူ မည်သည့်အရွယ်က စတင်သိရှိခဲ့ပါလိမ့်ဟု မိမိဘာသာ ပြန်လည်စောကြောမိသည်။