မြန်မာ့အသံနှင့် ရုပ်မြင်သံကြား (Myanma Radio and Television-MRTV) ဟာ လာမယ့် ၂၀၂၁ ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ ၁၅ ရက်နေ့မှာ (၇၅)နှစ်မြောက် စိန်ရတုမှတ်တိုင်ကို ခန့်ထည်စွာ စိုက်ထူနိုင်တော့မှာ ဖြစ်ပါတယ်။

ပြီးခဲ့တဲ့ ဇန်နဝါရီနောက်ဆုံးအပတ်က တစ်ညမှာမြန်မာ့အသံနှင့်ရုပ်မြင်သံကြား (MRTV) ကနေ တေးပြုစာဆို အဆိုတော် ရုပ်ရှင်မင်းသား တွံတေးသိန်းတန်ရဲ့ ပုံရိပ်နဲ့အတူ သီချင်းတွေကိုပါ ထုတ်လွှင့်ပေးလိုက်လို့ ကိုယ်နှစ်သက်ခဲ့ရသူကို အလွမ်းပြေသလိုရှိသွားကာ ငယ်ဘဝကို သတိရလိုက်မိပါတယ်။

၂၀၂၁ ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ ၁၅ ရက်နေ့သည် မြန်မာ့အသံ နှင့် ရုပ်မြင်သံကြား၏ (၇၅)နှစ်မြောက် စိန်ရတု နှစ်ပတ်လည်နေ့ဖြစ်ပါသည်။ ပြည်ထောင်စုသမ္မတ မြန်မာနိုင်ငံတော်တွင် မြန်မာ့အသံဟုဆိုလျှင် ကလေးလူကြီးကအစ မသိသူမရှိကြပါ။ ရေဒီယိုရှိလျှင် (သို့) ရေဒီယိုမှ ထုတ်လွှင့်ချက်များကို ကြားလိုက်ရလျှင် မြန်မာ့အသံနှင့် ရင်းနှီးပြီးသားဖြစ်နေကြသည်။ သတင်းစာကို နေ့စဉ်မဖတ်ရလျှင် မနေနိုင်သူ အများအပြားရှိသကဲ့သို့ ရေဒီယိုကို တစ်နေ့နားမထောင်ရလျှင် မနေနိုင်သူများ ကျွန်တော်တို့နိုင်ငံတွင် အများအပြားရှိနေကြသည်။ ဤမျှအထိ သောတရှင်များကို စွဲမက်ဖမ်းစားနိုင်သော မြန်မာ့အသံ (ဝါ) ယနေ့ မြန်မာ့အသံနှင့် ရုပ်မြင်သံကြား၏ လုပ်ငန်းဆောင်တာများကို ပြည့်ပြည့်စုံစုံ သိရှိသူနည်းပါး ကြပါမည်။ မြန်မာ့အသံနှင့် ရုပ်မြင်သံကြားတွင်

မြန်မာ့အသံလို့ကြားလိုက်ရင် ကျွန်မကတော့ ရေဒီယိုလေးကိုပဲ ပြေးမြင်မိပါတယ်။ မြန်မာ့အသံဆိုတာကို ရေဒီယိုက တစ်ဆင့် သိခဲ့ရတာကိုး။

ပေးခဲ့သည့်ကတိအတိုင်း ကျွန်မဆယ်တန်းအောင်လို့ ပါပါ (အဖေ့ကို ကျွန်မတို့မောင်နှမတွေအခေါ်) က ရေဒီယိုလေး ဝယ်ပေးခဲ့သည်။ ထိုစဉ်က အိမ်တိုင်းတွင် ရေဒီယိုမရှိ သေးပေ။

ကျွန်မငယ်ငယ်က သည်လိုမကြာခဏပူဆာလေ့ရှိပါ သည်။ ဖေဖေကလည်း ကျွန်မကို “ သမီးရေ လေတိုတီ နားထောင်ရအောင်လာဟေ့” ဟု ခေါ်လေ့ရှိပါသည်။ လေတိုတီဆိုသည်မှာ ရေဒီယိုကိုခေါ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ကျွန်မ ကလေးဘဝက ရေဒီယိုကို ရေဒီယိုဟု ပီပီသသ မခေါ်တတ်ဘဲ လေတိုတီဟု ခေါ်လေ့ရှိရာ ကျွန်မ၏ မိဘများကလည်း ကျွန်မခေါ်သလို လေတိုတီဟု လိုက်ခေါ်ခဲ့ကြပါသည်။ ထိုရေဒီယိုလေးတစ်လုံးက ကျွန်မတို့ မိသားစုကြားတွင် အလွန်အရေးပါခဲ့ပါသည်။ ကျွန်မတို့ အိမ်လေးထဲတွင် ရေဒီယိုသံလေး အမြဲလိုပျံ့လွင့်နေ တတ်ခဲ့လေသည်။ ကျွန်မတို့ဟာ ရေဒီယိုချစ်သူများပေါ့။

ဗန်ကောက်မြို့တော်ရှိ ဆူကွန်းဗစ်လမ်းမကြီးသည် ဗန်ကောက်မှ ကမ္ဘောဒီးယားနယ်စပ်တိုင် ရှည်လျား၍ လှပတင့်တယ် ဂုဏ်၀င့်ထည်သော အရှေ့တောင်အာရှ လမ်းမကြီးတစ်စင်း ဖြစ်ပါသည်။ ဆူကွန်းဗစ်လမ်းမကြီး အလား၊ လှပတင့်ဆန်းဂုဏ်၀င့်လျှမ်းသည့် မြန်မာ့လမ်းမ ကြီး တစ်စင်းသည်ကား ရန်ကုန်မြို့မှ မြေလတ်ပိုင်းရှိ ပြည်မြို့သို့တိုင် ရှည်လျားသည့် အရှေ့တောင်အာရှတစ်လွှား ဂုဏ်၀င့်ကြွားဖွယ်ရာဖြစ်သော ပြည်လမ်းမကြီး ဖြစ်ပါသည်။