“ကူးစက်ဖြစ်ပွားမှုနှုန်းကို အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ ထိန်းချုပ်ထားနိုင်သည်ဆိုသော်လည်း စိတ်ချရသည့်အနေအထားတွင် မရှိသေးကြောင်း၊ ကူးစက်ရောဂါ ဖြစ်ပွားမှုနှုန်းကို ယခု သြဂုတ်လတွင် တစ်ဝက်၊ ခေါက်ချိုးကျသည်အထိဆွဲချနိုင်ရေး ကြိုးစား လုပ်ဆောင်သွားမည် ဖြစ်ကြောင်း၊ ယခင်က ၄၀၀၀ ခန့်ဖြစ်ပွားမှုကို ၂၀၀၀ အထိ လျော့ကျနိုင်ရေး လုပ်ဆောင် သွားမည်ဖြစ်ပြီး နောက်လများတွင် ထိုထက်ပိုမို ကျဆင်းအောင် ဆက်လက်ကြိုးပမ်း လုပ်ဆောင်သွားကြရမည်ဖြစ်ကြောင်း” နိုင်ငံတော်စီမံအုပ်ချုပ်ရေး ကောင်စီဥက္ကဋ္ဌ၊ ပြည်ထောင်စုသမ္မတမြန်မာနိုင်ငံတော် အိမ်စောင့်အစိုးရအဖွဲ့၊ နိုင်ငံတော်ဝန်ကြီးချုပ် ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီး မင်းအောင်လှိုင်က ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါ ကာကွယ်၊ ထိန်းချုပ်၊ ကုသရေးဆိုင်ရာ သတ္တမအကြိမ် ညှိနှိုင်းအစည်းအဝေးတွင် ပြောကြားသည်။

နိုင်ငံတော်စီမံအုပ်ချုပ်ရေးကောင်စီက နိုင်ငံ့တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ခဲ့သည်မှာ (၆) လ ပြည့်လွန်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ပါတီစုံဒီမိုကရေစီနှင့် ဖက်ဒရယ်စနစ်ကို အခြေခံ၍ ပြည်ထောင်စု နိုင်ငံတော်ကြီး တည်ထောင်မည့်ခရီးလမ်းတွင် နိုင်ငံ့အာဏာကို မမှန်မကန် ရယူရန်ကြိုးပမ်းမှုက နိုင်ငံတော်စီမံအုပ်ချုပ်ရေးကောင်စီ ပေါ်ပေါက်လာရခြင်း၏ အခြေခံအကြောင်းရင်းဖြစ်သည်။ အာဏာရပါတီနှင့် အစိုးရတို့က အာဏာနှင့်လုပ်ပိုင်ခွင့်ကို အလွဲသုံးစားပြု၍ ရွေးကောက်ပွဲတွင် မဲမသမာမှုပြုလုပ်ကာ တစ်ပါတီတည်း ကြီးစိုးရေး လုပ်ဆောင်မှုသည် နိုင်ငံကို ပါတီစုံဒီမိုကရေစီ လမ်းကြောင်းမှ တိမ်းစောင်းသွားစေသည်။ လွတ်လပ်ခြင်း၊ တရားမျှတခြင်းနှင့် သန့်ရှင်းခြင်း တို့နှင့်စပ်လျဉ်း၍ ဖြေရှင်းပေးနိုင်ခြင်းမရှိသော မဲရလဒ်ဖြင့် လွှတ်တော်ကို ဇွတ်ခေါ်ရန် ကြိုးပမ်းခြင်းကြောင့် စစ်မှန်၍ တရားမျှက သန့်ရှင်းသော ဒီမိုကရေစီကို ဖော်ဆောင်ရန် နိုင်ငံတော်စီမံအုပ်ချုပ်ရေးကောင်စီ ပေါ်ပေါက်လာရခြင်းဖြစ်သည်။

ယခုအခါတွင် မြန်မာနိုင်ငံအတွင်း၌ ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါ ဖြစ်ပွားလျက်ရှိသဖြင့် ပြည်သူများ ကပ်ရောဂါ ကင်းဝေးရေး၊ ရောဂါကာကွယ်၊ ထိန်းချုပ်၊ ကုသရေးလုပ်ငန်းများကို နိုင်ငံတော်က အရှိန်အဟုန်ဖြင့် ကြိုးပမ်းဆောင်ရွက်ပေးလျက်ရှိသည့်နည်းတူ ပြည်သူများကလည်း ပူးပေါင်းပါဝင်ဆောင်ရွက်လျက် ရှိသဖြင့် ကိုဗစ်ရောဂါဖြစ်ပွားမှုကို အတော်အသင့်ထိန်းချုပ်လာနိုင်ပြီဖြစ်သည်။ ကိုဗစ်ရောဂါ ဖြစ်ပွား သေဆုံးမှုများ ဆက်လက်မြင့်မားလာခြင်းမရှိဘဲ အခြေအနေကောင်းများ ရရှိလာပြီဖြစ်သည်။

လူတစ်ယောက် အသက်ရှင်သန်နေရေးအတွက် ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းရှိ ကိုယ်အင်္ဂါ အစိတ်အပိုင်း အားလုံးသည် သူ့တာဝန်နှင့်သူ အရေးကြီးကြသည်။ ထိုအရေး အကြီးဆုံး ကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်း များတွင် အသက်ရှင်ရေးအတွက် အရေးအပါဆုံး အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းသုံးခုမှာ ဦးနှောက်၊ နှလုံးနှင့် အဆုတ်တို့ဖြစ်သည်။ ထိုသုံးခုတွင် လူ့အသက်ရှင်သန်မှု၊ ရပ်ဆိုင်းမှုအတွက် အဆုတ်ကအဆုံးအဖြတ် ပေးသည်။

ကိုဗစ်-၁၉ ကာကွယ်ဆေးထိုးနှံမှုလုပ်ငန်းသည် နိုင်ငံအတွင်း ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါကူးစက်ပြန့်ပွားမှု ကာကွယ်ထိန်းချုပ်ရေးတွင် အရေးကြီးဆုံးလုပ်ငန်းဖြစ်သည့်အလျောက် နိုင်ငံတစ်ဝန်းလုံးတွင် အလေးအနက် ဆောင်ရွက်လျက်ရှိသည်။ ကာကွယ်ဆေးများ အဆက်မပြတ် ရောက်ရှိလာစေရေး ကြိုးပမ်းဆောင်ရွက်လျက်ရှိပြီး ရောက်ရှိပြီးဖြစ်သည့် ကာကွယ်ဆေးများကို သတ်မှတ်ချက်များ နှင့်အညီ ထိုးနှံပေးရမည်ဖြစ်ကြောင်း၊ ဆေးမထိုးခင်နှင့် ဆေးထိုးပြီး လုပ်ဆောင်ရန် လိုအပ်သည် များ၊ လိုက်နာရန် လိုအပ်သည်များနှင့် ဒုတိယအကြိမ်ထပ်မံထိုးနှံရမည့်ကာလတို့ကို တိကျစွာ သိရှိနိုင်ရေး ဆောင်ရွက်ပေးရမည်ဖြစ်ကြောင်းလည်း နိုင်ငံတော်စီမံအုပ်ချုပ်ရေး ကောင်စီဥက္ကဋ္ဌက မှာကြားထားသလို အနယ်နယ်အရပ်ရပ်ရှိ သက်ကြီးဝါကြီးများ၊ ရဟန်းရှင်လူများအပါအဝင် ဦးစားပေးအုပ်စုအလိုက် ထိုးနှံပေးနေသည့် မြင်ကွင်းများကို မီဒီယာများ၌လည်း တွေ့မြင်ကြရသည်။

ကူးစက်မှုမြန်ဆန်ပြီး ပြင်းထန်လှသည့် ကိုဗစ်-၁၉ တတိယလှိုင်းမှာ အမြင့်ဆုံးအခြေ အနေဆီသို့ ရောက်ရှိခဲ့ပြီးပြီဟု ယုံကြည်ရသည်။ အမြင့်ဆုံးသို့ရောက်ပြီးလျှင် ပြန်လည်ကျဆင်း ရတော့မည်။ ကျဆင်း လာနေသည့် လက္ခဏာများကိုလည်း တွေ့မြင်နေရသည်။ သို့သော် ရောဂါကူးစက်မှု ကွင်းဆက်ကို ဖြတ်တောက်နိုင်သည့်အခြေအနေကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းထားနိုင်မှသာ သိသိသာသာ ပြန်လည် ကျဆင်း သွားမည်ဖြစ်ပြီးကပ်ရောဂါကို ပေါ့ပေါ့ဆဆ လျှော့တွက်မိမည်ဆိုပါက အချိန်မရွေး ပြန်လည် ထိုးတက်သွားနိုင်မည်ဖြစ်သည်ကို သတိချပ် ကြဖို့လိုသည်။

အကြမ်းဖက်အဖွဲ့ များအဖြစ် ကြေညာထားသော CRPH နှင့် NUG အဖွဲ့တို့သည် မြန်မာနိုင်ငံအတွင်းကိုဗစ်-၁၉ ကပ်ရောဂါဘေးကို ပြည်သူများခံစားနေရသောကာလ တွင် ပြည်သူလူထုအပေါ် စာနာထောက်ထားမှုကင်း မဲ့စွာဖြင့် PDF ဟူသော အကြမ်း ဖက်အဖွဲ့များ ဖွဲ့စည်းကာ ၎င်းအဖွဲ့များအတွင်း လမ်းမှားရောက်နေသော လူငယ် များအား စည်းရုံးခေါ်ဆောင် ထောက်ပံ့ပေးပြီး အကြမ်းဖက် အဖျက်လုပ်ရပ်များကို တစိုက်မတ်မတ်လုပ်ကိုင် နေသည်ကို တွေ့ရမည်ဖြစ်သည်။ “ အကြမ်းဖက်သမားများသည် မြို့ရွာများရှိ အပြစ်မဲ့ပြည်သူများအား စွပ်စွဲ သတ်ဖြတ်ခြင်း၊ အများပြည်သူနေရာ အဆောက်အအုံများကို မီးရှို့ဖျက်ဆီးခြင်း၊ မိုင်းထောင်တိုက်ခိုက်ခြင်းတို့ကို လုပ်ဆောင်လျက်ရှိသည့်အပြင် လုယက်မှုများကိုပါ ကျူးလွန်လာကြရာ ထိုသို့တရားဥပဒေမဲ့ယုတ်မာ ပက်စက်သောလုပ်ကြံမှုများကို ထပ်မံမဖြစ်ပွားစေရေးနှင့် ပြစ်မှုကျူးလွန်သူများကိုဖမ်းဆီး ထိန်းသိမ်းနိုင်ရေး အတွက် လုံခြုံရေးတပ်ဖွဲ့ဝင်များက ကြိုးပမ်းဆောင်ရွက်လျက်ရှိသည်။ ထိုသို့ကြိုးပမ်းဆောင်ရွက်ရာတွင် ပြည်သူလူထု ပူးပေါင်းပါဝင်ကူညီမှုရှိပါက ပိုမိုထိရောက်မြန်ဆန် သည်ကို တွေ့ရသည်။

မြန်မာနိုင်ငံတွင် ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါအခြေအနေမှာ အရှိန်အဟုန်ဖြင့် ဖြစ်ပွားနေဆဲ ဖြစ်သည်။ ရာသီဥတုအခြေအနေအရလည်းကောင်း၊ ဖြစ်ပွားနှုန်းအရလည်းကောင်း ဆက်လက်မြင့်တက် နေဦးမည် ဖြစ်သည်။ ရောဂါသည် ပြည်သူလူထုကြားတွင် ကူးစက်ပြန့်ပွားနိုင်သဖြင့် နှာခေါင်း၊ ပါးစပ်၊ မျက်စိတို့ကို အကာအကွယ်ပြုလုပ်ခြင်း၊ လူအများကို ဝေးဝေးရှောင်၍ ခပ်ခွာခွာ နေထိုင်ခြင်း၊ လက်ကို မကြာခဏဆေးကြော ခြင်းတို့ကို အစဉ်ပြုလုပ်နေရမည့်အပြင် ကာကွယ်ဆေးပါ ထိုးနှံထားခြင်းဖြင့် ရောဂါကူးစက်မှုအတွက် အတော်အတန်စိတ်ချနိုင်မည် ဖြစ်သည်။

အရှိန်အဟုန်မြင့်တက်နေသော မျိုးဗီဇပြောင်း ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါ ကာကွယ်တားဆီး ထိန်းချုပ်ရေးသည် ပစ္စုပ္ပန်အချိန်ကာလအတွင်း မြန်မာနိုင်ငံအတွင်းနေထိုင်သူ နိုင်ငံသူ နိုင်ငံသားအားလုံး၏ အဓိက အာရုံစူးစိုက်နေရသော အရေးကိစ္စဖြစ်သည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်တွင်မူ အကြမ်းဖက်အဖွဲ့အစည်းများက လေလှိုင်းမှတစ်ဆင့် စေခိုင်းမှု များကို ဆင်ခြင်ဉာဏ်ကင်းမဲ့စွာ လိုက်ပါလုပ်ဆောင်နေသူများက မြို့ရွာများအတွင်း၊ ပြည်သူလူထုအတွင်း မတည်မငြိမ် ဖြစ်စေရေး၊ ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်နေစေရေးတို့ကို အခွင့်အခါ စောင့်ဆိုင်းကာ လစ်လျှင် လစ်သလို ပြုလုပ်နေကြဆဲ။ သို့ရာတွင် မြို့ပြများအတွင်း ပြန်လည်ဝင်ရောက်ခိုအောင်းကာ အကြမ်းဖက်အဖျက်လုပ်ရပ်များ ပြုလုပ်ရန် ပုန်းကွယ်နေထိုင်နေကြသူများမှာ လူနှင့်တကွ လက်နက် ခဲယမ်းများပါ ကွင်းဆက်လိုက် ဖော်ထုတ်ဖမ်းဆီးခံရခြင်းဖြင့် အကြမ်းဖက်အဖျက် လုပ်ငန်းများကိုပါ တားဆီးနိုင်ခဲ့သည်။

ကိုဗစ်-၁၉ ဖြစ်ပွားနေစဉ်ကာလတွင် ရောဂါဖြစ်စဉ်နှင့်ပတ်သက်၍ ပြည်သူများကြား နေကြသည်။ ကြောက်ရွံ့စိုးရိမ်နေမှုများကြားမှ ရောဂါဖြစ်ပွားမှု၊ သေဆုံးမှုများ မြင့်တက်လာသည်ကိုတွေ့ရသည်။ လက်ရှိတွင် ရောဂါဆိုးကြီးကို စိုးရိမ်ကြောက်ရွံ့ပြီး ရောဂါ၏ တိုက်ခိုက်ခြင်းကို ခံနေရသည်ဟုဆိုချင်သည်။ - အမှန်တွင် ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါဖြစ်စေ၊ အောက်ဆီဂျင် ကျဆင်းမှုဖြစ်စေ ရောဂါက တိုက်ခိုက်နေခြင်းကို အရှုံးပေးနေရခြင်းမဟုတ်ဘဲ ရောဂါကို ခုခံကာကွယ်နိုင်သည့် ကိုယ်ခံအားစနစ်ကို စနစ်တကျ မထူထောင်ထားနိုင်၍သာ လက်အရှုံးပေး နေရခြင်းဖြစ်သည်။ ဗိုင်းရပ်စ်ရောဂါပိုးနှင့် ကိုယ်ခံအားတိုက်ပွဲတွင် ခုခံစွမ်းအားကို မတည်ဆောက် နိုင်သည့် ပြဿနာဖြစ်သည်။ ရောဂါဖြစ်ပွားမှုကို စနစ်တကျ ခံယူကြသော လူအများစုသည် ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးကို ကိုယ်ခံစွမ်းအားစနစ်က အနိုင် တိုက်နိုင်၍ ရောဂါသက်သာပျောက်ကင်းပြီး ဆေးရုံမှ ဆင်းသွားနိုင်သော လူနာ အမြောက်အမြားရှိသည်။