ကိုဗစ်-၁၉ ဗိုင်းရပ်စ်မျိုးကွဲသစ်တစ်ခုခုမြန်မာနိုင်ငံအတွင်း ဝင်ရောက် နေပြီလားဟု မသိနိုင်သေးသော်လည်း ရောဂါကူးစက်ပျံ့နှံ့မှုနှုန်း ပို၍မြင့်မားလာနေသည်ကို တွေ့မြင်နေရသည်။ မိမိတို့နိုင်ငံနှင့် ထိစပ်နေသည့် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံများတွင်မူ ကူးစက်ပျံ့နှံ့မှုနှင့် ရောဂါကြောင့် သေဆုံးမှုတို့က စိုးရိမ်ဖွယ်အခြေအနေသို့ ရောက်ရှိနေ သည်။ ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးကူးစက်မှု ပိုမိုမြန်ဆန် မြင့်မားလာသည့်အခါနိုင်ငံအနေဖြင့် ကျန်းမာရေးဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကို မနိုင်ဝန်ထမ်းလာရပြီး ဆေးဝါးပြတ်လပ်မှု၊ ဆေးရုံခုတင်မလုံလောက်မှု၊ အောက်ဆီဂျင်ပြတ်လပ်မှု၊ ဆရာဝန် နှင့်သူနာပြုများ မလုံလောက်မှုတို့နှင့်အတူ ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှု အပြည့်အဝမပေးနိုင်တော့သည့် ဖြစ်စဉ်များကို ကိုဗစ်- ၁၉ ကပ်ရောဂါပထမလှိုင်း၊ ဒုတိယလှိုင်းကာလများအတွင်း ကမ္ဘာ့နိုင်ငံအချို့ ရင်ဆိုင်ခဲ့ကြရသည်။

ယခုဇွန်လပထမပတ်အတွင်းက ချင်းပြည်နယ်မှ ကလေးသူငယ်များ ပညာနိုင်ရေးအတွက် ဟာခါးခရိုင် ပညာရေးဦးစီးဌာနသို့ ယာဉ်နှစ်စီးပေးပို့ခဲ့ မူလတန်းအဆင့်ကျောင်းနေအရွယ် KG တန်းမှ Grade-4 တန်းအထိ ကျောင်းသုံးပုံနှိပ်စာအုပ် တစ်သိန်းကျော်ကို ဗန်းကျေးရွာအနီး ဂန့်ဂေါဟားခါးသွားကားလမ်း မိုင်တိုင် ၃၅ နှင့် ၄၀ကြားတွင် လက်နက်ကိုင်အကြမ်းဖက် သောင်းကျန်းသူများက မီးရှို့ဖျက်ဆီးထားကြောင်း သတင်းတစ်ပုဒ်ကို တွေ့ရှိရာ လွန်စွာအံ့သြတုန်လှုပ်မိပါသည်။

လူသည် ပုထုဇဉ်သတ္တဝါဖြစ်၍ မည်သူမျှ အမှားမကင်းချေ။ အမှားကို မသိနားမလည် ၍လည်းကောင်း၊ စည်းရုံးဆွဲဆောင်ခံရ၍လည်းကောင်း၊ တမင်တကာ အမှားလမ်း ကို လျှောက်ခဲ့မိ၍လည်းကောင်း၊ နဂိုကတည်းက အမှားကို ပြုလုပ်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ခဲ့မိ၍လည်းကောင်း တစ်နည်းနည်းဖြင့် အမှားဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ မည်သို့ပင် အမှား ဖြစ်ခဲ့သည်ဖြစ်စေ သိသိချည်းနှင့် ဇွတ်တိုးသည်မှလွဲ၍ အမှားကို အမှားမြင်၍ လမ်းမှန်ပေါ်သို့ ပြန်လည်လျှောက်လှမ်းမည်ဆိုပါလျှင် မိမိတို့ဘဝများလည်း ဖြောင့်တန်းမည်သာ ဖြစ်သည်။

အကြမ်းဖက်မှုကျူးလွန်သူများ၊ အကြမ်းဖက်လုပ်ရပ်များနှင့်ပတ်သက် ခဲ့ကြသူများပါဝင်သည့် လူ၊ လက်နက်၊ ကိရိယာများ ဖော်ထုတ်ဖမ်းဆီး ရမိမှုများနှင့်အတူ တရားဥပဒေစိုးမိုးမှု ပိုမိုရရှိလာသည်။ သို့ရာတွင် နောက်ကွယ်မှ အဆင့်ဆင့် ကြိုးကိုင်စေခိုင်းခဲ့ကြသူများ၊ ငွေကြေး၊ လက်နက်ထောက်ပံ့ ပေးခဲ့ကြသူများမှာ ဘေးကင်းရာနေရာတို့တွင် ပုန်းအောင်းနေကြရင်း မြို့ပေါ်အကြမ်းဖက်မှုများ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ် နေစေရန် ဖန်တီးနေကြဆဲဖြစ်သည်။

“မိမိတို့ မြန်မာလူမျိုးများသည် သစ်တောသစ်ပင် ချစ်ခင်မြတ်နိုးကြပြီး သစ်တော ထိန်းသိမ်းရေးကို ရှေးကတည်းကပင် အသိစိတ်ဓာတ်ရှိပြီးသားဖြစ်ကြောင်း၊ ယခု ကမ္ဘာကြီး၏ ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှု ဖြစ်စဉ်များအရ လူသားအားလုံး သဘာဝဘေး အန္တရာယ်များ တွေ့ကြုံခံစားရမှု လျော့ပါး သက်သာစေရေး၊ လိုက်လျောညီထွေ ရှိစေရေးအတွက် ဂေဟစနစ် ပြန်လည်ထိန်းသိမ်းရေး လုပ်ငန်းစဉ်များ အောင်မြင်စွာ ဆောင်ရွက်ကြရမည်ဖြစ်ပါကြောင်း နိုင်ငံတော်စီမံအုပ်ချုပ်ရေး ကောင်စီဥက္ကဋ္ဌက ၂၀၂၁ ခုနှစ် ကမ္ဘာ့ပတ်ဝန်းကျင်ထိန်းသိမ်းရေးနေ့ အခမ်းအနားတွင် ပြောကြား ခဲ့သည်။

ကိုဗစ်-၁၉ ကပ်ရောဂါပိုးတွေ့ လူနာများ တွေ့ရှိမှုရာခိုင်နှုန်းများ ရုတ်တရက်မြင့်တက်လာမှုကို အမှတ်တမဲ့မနေကြဘဲ ပြည်သူ အချင်းချင်း အပြန်အလှန်အသိပေး၊ သတိပေးကြရန် လိုအပ်နေပြီ ဖြစ်သည်။ စစ်ကိုင်းတိုင်းဒေသကြီးနှင့် ချင်းပြည်နယ်တို့တွင်ရှိသည့် မြို့နယ်အချို့တို့တွင် ရောဂါဖြစ်ပွားမှုများ အစုလိုက် အပြုံလိုက်တွေ့ရှိခြင်း၊ ပိုးတွေ့လူနာအရေအတွက် ရုတ်တရက် မြင့်တက်လာခြင်း တို့ ကြောင့် နေအိမ်တွင် နေထိုင်ရေးအစီအစဉ် Stay at Home သတ်မှတ်ခဲ့သလို ပြည်တွင်းလေကြောင်း ခရီးစဉ်အချို့ကိုလည်း ယာယီရပ်နားထားခဲ့ရသည်။

တစ်ပါးသူတို့အား ချီးမြှင့်ခြင်းကို သင်္ဂဟတရားဟုခေါ်သည်။ ဤသင်္ဂဟတရား ထွန်းကားမှ လောကကြီးသည် ငြိမ်းချမ်းသာယာဝပြောမည်ဖြစ်သည်။ အခြေအနေ အားလျော်စွာ သင်္ဂဟတရားတို့ကို ကျင့်သုံးသောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ကြီးပွားချမ်းသာကြသည်။ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ဆက်ဆံကြရာ၌ ဤသင်္ဂဟတရားများသည် အလွန်အရေးကြီးသော တရားများ ဖြစ်ပါသည်။

ဇွန် (၁) ရက်နေ့တွင် နိုင်ငံတစ်ဝန်းလုံးရှိ အခြေခံပညာကျောင်းများ စတင်ဖွင့်လှစ်သည်။ အဖြူနှင့်အစိမ်း ကျောင်းဝတ်စုံ ကလေးများဝတ်ဆင်၍ စိတ်လက်ပေါ့ပါးပျော်ရွှင်စွာ ကျောင်းတက်လာကြသည့် ကလေးငယ်များ၏ ပုံရိပ်များမှာ အပြစ်ကင်းစင် ချစ်ခင်ဖွယ်အတိ ဖြစ်သည်။ ပြီးခဲ့သည့် စာသင်နှစ်တွင် အသက်ငါးနှစ်ပြည့်သော်လည်း ကျောင်းမတက်ခဲ့ရသည့် ကလေးများ၊ ယခုနှစ်တွင်မှစတင်၍ ကျောင်းတက်ရသည့်ကလေးများ၊ ကိုဗစ်- ၁၉ ကြောင့် စာသင်နှစ်တစ်နှစ် ဆုံးရှုံးခဲ့ရသည့် ကလေးများ စသည့်ကျောင်းသူကျောင်းသားကလေးများအားလုံး ပထမဆုံး ကျောင်းတက်ရက်တွင် ရွှင်လန်းတက်ကြွနေကြသည်။

အုပ်ချုပ်ရေးယန္တရားသည် ရှေးအခါကတည်းက စနစ်တကျ ထူထောင်အုပ်ချုပ်ခဲ့သော အဖွဲ့အစည်း ဖြစ်သည်။ အုပ်ချုပ်ရေးတွင် ရပ်ရွာအုပ်ချုပ်ရေးသည် အခြေခံအကျဆုံး အုပ်ချုပ်ရေးယန္တရားဖြစ်သည်။ ရှေးက ရွာသူကြီးသည် အရေးပါသောခေါင်းဆောင် ဖြစ်သည်။ အခွန်အကောက်မှ အစပြု၍ ရပ်ရွာအေးချမ်းသာယာရေး၊ ဖွံ့ဖြိုးရေး၊ ရပ်ရွာသာမှု၊ နာမှုများပါမကျန် ပါဝင်ဦးဆောင်ရသော ရပ်ရွာအဖသဖွယ်ဖြစ်၍ ရပ်သူရွာသားများက ရိုသေလေးစား အားကိုးကြသည်။

မြန်မာနိုင်ငံသည် ကျွန်နိုင်ငံဘဝမှ လွတ်မြောက်ခဲ့ပြီးသည့်နောက် ငြိမ်းချမ်းသည့်နေ့ရက် တစ်ရက်မှ မရှိသေးဟုဆိုလျှင် လွန်အံ့မထင်။ အယူဝါဒမျိုးစုံ စွဲကိုင်ထားကြကာ ဦးတည်ရည်မှန်းချက် အဖုံဖုံ၊ ကိုယ့်ယုံကြည်ချက်နှင့်ကိုယ်၊ ကိုယ့်လမ်းကြောင်းနှင့်ကိုယ်၊ ကိုယ့်အကျိုးစီးပွားနှင့်ကိုယ်၊ လက်နက်ကိုယ်စီဖြင့် နိုင်ငံရေးကို အခြားနည်းဖြင့် အဖြေရှာခဲ့ကြသူများကြောင့် ငြိမ်းချမ်းသည့် နေ့ရက်များ ပျောက်ဆုံးခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ လွတ်လပ်ရေးရပြီးစ ကာလ တစ်နိုင်ငံလုံး အနှံ့တွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သည့် ရောင်စုံပုန်ကန် ထကြွမှုများက မြေပြန့်ဒေသများ၌ ချုပ်ငြိမ်းသွားပြီးချိန်တွင် တောင်ပေါ်နယ်စပ်ဒေသများတွင် ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်နေခဲ့သည်။