မြန်မာအဘိဓာန်တွင် ကလေးဆိုသည်မှာ ကလေး-န/ ကလေး/ ခလေး၁၊ အသေးအငယ်။ အသေးအဖွဲ။ ၂၊ သားငယ်သမီးငယ်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကလေးသူငယ်ဆိုသည်မှာ ငယ်ရွယ် သောသူဟူ၍ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုထားသည်။

ထို့အပြင် ကလေးသူငယ် ဥပဒေပုဒ်မ ၂ (က) တွင် ကလေးသူငယ်ဆိုသည်မှာ အသက် ၁၆ နှစ် မပြည့်သေးသော သူကိုလည်းကောင်း၊ ၂ (ခ) တွင် လူငယ်ဆိုသည်မှာ အသက် ၁၆ နှစ်ပြည့်ပြီး အသက် ၁၈ နှစ် မပြည့်သေးသူကိုလည်းကောင်း ဆိုသည်ဟု ပြဋ္ဌာန်းထားသည်။