ဖြေရှင်းရေးလား ပျက်သုဉ်းရေးလား

မြန်မာ့နိုင်ငံရေးသမိုင်းမှာ လွတ်လပ်ရေးရပြီးနောက်ပိုင်း နိုင်ငံရေးပြဿနာတွေကိုဘယ်လိုပုံစံနဲ့ ဖြေရှင်းကြသလဲဆိုတာ သင်ခန်းစာယူစရာတွေ များလှပါတယ်။ လွတ်လပ်ရေးရပြီး နောက်ပိုင်းလို့ကာလကန့်သတ်ဆိုရခြင်းကလည်း ခေတ်သစ်မြန်မာ့ နိုင်ငံရေးအစဖြစ်လို့ပါ။ မြန်မာနိုင်ငံ လွတ်လပ်ရေးရရှိတဲ့ ၁၉၄၈ ခုနှစ်ဆိုတာ ကမ္ဘာမှာ စစ်အေးခေတ်ကာလဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီမတိုင်ခင်က လက်နက်ကိုင်ရင်ဆိုင်တိုက်ခိုက်ခဲ့ကြတဲ့ ပထမကမ္ဘာစစ်၊ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်မှာ စစ်ပွဲတွေရဲ့ဒဏ်ကို လူသားတွေ ခါးခါးသီးသီး သိရှိနားလည်ခဲ့ကြပါတယ်။

စစ်ပွဲတွေရဲ့ဆိုးကျိုး

ပထမကမ္ဘာစစ်ကြောင့် စစ်ဘက်၊ အရပ်ဘက် လူပေါင်း သန်း ၂၀ ကျော် သေဆုံးခဲ့ပြီး ၂၁ သန်း ကျော် ဒဏ်ရာရရှိခဲ့ပါတယ်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်မှာ ပထမကမ္ဘာစစ်ထက် ပိုမိုသေဆုံးခဲ့ပါတယ်။ ဒုတိယ ကမ္ဘာစစ်မှာ လူပေါင်း ၅၀ နဲ့ ၅၆ သန်းကြား သေကျေပျက်စီးခဲ့ပြီး နောက်ဆက်တွဲ သေဆုံးရ သူပေါင်းက ၁၉ သန်းနဲ့ ၂၈ သန်းကြား ရှိပါတယ်။ စစ်ပြီးနောက်ပိုင်းမှာလည်း စစ်ပွဲမှာပါဝင်ခဲ့တဲ့ နိုင်ငံတွေ၊ ဒေသတွေ၊ လူမျိုးတွေရဲ့ စီးပွားရေး၊ လူမှုရေး တွေအစ အားလုံးထိခိုက်ခဲ့ကြရပါတယ်။ ကမ္ဘာစစ် လိုပဲ နိုင်ငံတွင်း၊ ဒေသတွင်းဖြစ်ပွားခဲ့တဲ့ စစ်ပွဲတွေ၊ တိုက်ပွဲတွေကြောင့် ဆိုးကျိုးတွေကို ခံစားနေကြရ ဆဲဖြစ်ပါတယ်။

မြန်မာနိုင်ငံမှာဆိုရင် ပြည်တွင်းနိုင်ငံရေး ပြဿနာတွေကို ဖြေရှင်းဖို့ အချင်းချင်း တိုက်ခိုက် ခဲ့ကြတာ နှစ်ပေါင်း ၇၀ ကျော် ကြာခဲ့ပါပြီ။ အောင်မြင်ခဲ့ကြသလား၊ အဲဒီနည်းလမ်းက ဘယ်ကို ဦးတည်သွားခဲ့ကြသလဲ၊ နိုင်ငံနဲ့ ပြည်သူအတွက် ဘာတွေ အကျိုးရှိခဲ့သလဲ၊ ဘာတွေ အကျိုး ပျက်စီးစေခဲ့သလဲဆိုတဲ့ မေးခွန်းဟာ ဒီကနေ့ နိုင်ငံရေး အကျပ်အတည်းတွေကို ဖြေရှင်းဖို့ နည်းလမ်း ရွေးချယ်ရာမှာ များစွာအသုံးဝင်ပါလိမ့်မယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ဒီကနေ့နိုင်ငံမှာ ဖြစ်နေတဲ့အခြေအနေတွေနဲ့ ယှဉ်စဉ်းစားရင် အဲဒီနည်းလမ်းဟာ ဆိုးကျိုးတွေဆီကိုပဲ ဦးတည်သွားလို့ မှန်ကန်တဲ့နည်းလမ်း မဟုတ်ဘူးလို့ ကောက်ချက် ချရပါလိမ့်မယ်။ အချင်းချင်းတိုက်ခိုက်နေတဲ့ အကျိုးဆက်က ဘုံရလဒ်အဖြေရဖို့ထက် နဂိုရှိရင်းစွဲ အခြေအနေတွေကိုပါ ပိုပြီး ပျက်စီးသွားစေလို့ပါပဲ။

အမှားသံသရာ

ဒီတော့ ဘာကြောင့် ဒီလိုထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်မှု တွေကို ရွေးချယ်ကြသလဲ၊ အခြားနည်းလမ်းတွေ ရှိနေပါလျက် အခြားနည်းလမ်း တွေကို ရှောင်လွှဲပြီး တိုက်ခိုက်မှုတွေကိုသာ အစဉ်အဆက် ရွေးချယ်ခဲ့ကြသလဲဆိုတာ မြန်မာ့နိုင်ငံရေးအတွက် အလွန်ကြီးမားတဲ့ သင်ခန်းစာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အမှားသံသရာ သင်ခန်းစာကြီးကိုပဲ ဒီနေ့အထိ တစိုက်မတ်မတ် ဆုပ်ကိုင်ထား နေကြဆဲပါ။ ဒါဟာ ဒီနေ့နိုင်ငံမှာဖြစ်နေတဲ့ ပြဿနာရဲ့ အဖြေကို ရှာလို ခြင်းထက် အတ္တတွေ၊ အာဃာတတွေ၊ လက်စားချေ လိုစိတ်တွေ လွန်ကဲနေလို့ဆိုတာ နှစ်ပေါင်း ဆယ်စုနှစ်များစွာ အတွင်း တွေ့ခဲ့ရပြီးပါပြီ။ ဒီလို စိတ်ထား အမြစ်တွယ်နေလို့လည်း မဆုံးနိုင်တဲ့ တိုက်ခိုက်မှုတွေ၊ ပဋိပက္ခတွေ၊ ပျက်စီးမှုတွေ ကြုံခဲ့ခံစားခဲ့ရပြီး၊ ကြုံတွေ့နေရဆဲအခြေအနေပါ။ အခုလည်း NUG အနေနဲ့ ဒီလမ်းစဉ်ကိုပဲ ထပ်မံအသုံးပြုနေပြန်ပါတယ်။

NUG အနေနဲ့ နိုင်ငံရေးရည်မှန်းချက်အနေနဲ့ ဖက်ဒရယ်ရရှိရေး၊ ဒီမိုကရေစီရရှိရေးဆိုပြီး တဖွဖွ ပြောနေပေမယ့် လက်တွေ့မှာ NLD လက်ထက် အာဏာရရှိတဲ့အချိန်ကတောင် အကောင် အထည်ဖော် မပေးခဲ့ပါဘူး။ အာဏာအလုံးစုံရရှိရေးကိုသာ တစိုက်မတ်မတ် လုပ်ဆောင်ခဲ့တာ ပြီးခဲ့တဲ့ ငါးနှစ်က သက်သေပါပဲ။ အခု NUG အနေနဲ့လည်း နိုင်ငံရေး ရည်မှန်းချက်တွေ၊ မျှော်မှန်းချက်တွေ ဆိုတာထက် ၎င်းတို့ အာဏာရရှိရေးကသာ ၎င်းတို့ရဲ့ ရည်မှန်းချက် အစစ်အမှန်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီနေ့ အထိလည်း နိုင်ငံရေးရည်မှန်းချက်ကို လက်တွေ့ အကောင် အထည် မပြနိုင်သေးပါဘူး။  ဆိုးကျိုးတွေပဲ ဆက်တိုက်ဖြစ်နေပါတယ်။

အဖျက်လုပ်ငန်းတွေ

NUG စတင်ဖွဲ့ပြီးချိန်ကစလို့ ဒီကနေ့အထိ နိုင်ငံနဲ့ပြည်သူအတွက်ဆိုပေမယ့် အဖျက်လုပ်ငန်း တွေလုပ်တာ၊ ငွေရှာဖွေတာတွေပဲ မြင်တွေ့နေရပါတယ်။ ပြည်သူတွေ ကိုဗစ် - ၁၉ ကူးစက်မှု တွေနဲ့  နပန်းလုံးနေရချိန်မှာ ကိုဗစ်ကာကွယ်ဆေးတွေရတော့မယ်၊ ကာကွယ်ဆေးတွေ ထိုးပေးမယ်လို့ ပြောခဲ့တာ မှတ်မိဦးမယ်ထင်ပါတယ်။ ပညာရေးအတွက် ဘယ်လိုလုပ်ပေးမယ် ဆိုတဲ့ မျှော်လင့်ချက်တွေ လည်းပေးခဲ့ပါတယ်။ ကိုဗစ်ကာကွယ်ဆေးတွေ ရခဲ့ပါသလား၊ ဘယ်သူတွေကို ကာကွယ်ဆေးထိုး ပေးနိုင်ခဲ့ပါ သလဲ၊ ပညာရေးရော အကောင်အထည် ဖော်နိုင်ပါသလား။ ပြည်သူတွေအတွက် အကျိုးပြု နိုင်ခဲ့ပါသလား။ ကိုဗစ် ကာကွယ်ဆေးထိုးမယ့် ပြည်သူတွေကိုတောင် ကာကွယ်ဆေးမထိုးဖို့  လှုံ့ဆော်ခဲ့တာကြောင့် ကိုဗစ်တတိယလှိုင်းမှာ ပြည်သူတွေ ဘယ်လောက်ထိခိုက် နစ်နာခဲ့ရသလဲ ဆိုတာ မျက်မြင်ပါပဲ။ ဒါကိုကြည့်ရင် ပြည်သူ တွေ အကျိုးတကယ်လိုလားတာထက် ပြည်သူ့အကျိုး ကို ဖျက်ဆီးနေတာလို့ပဲ မြင်မိပါတယ်။ ပြည်သူကို တကယ်ချစ်ရင်၊ ပြည်သူ့အကျိုးတကယ်လိုလားရင်၊ ပြည်သူ့အကျိုး ဖော်ဆောင် လိုရင် ပြည်သူကိုဗဟိုပြု  စဉ်းစားပေး လုပ်ဆောင်ပေးဖို့ လိုပါတယ်။

ဒါ့အပြင် အစိုးရရဲ့လုပ်ငန်းယန္တရားတွေ ရပ်ဆိုင်း ဖို့ဆိုပြီး နိုင်ငံ့ဝန်ထမ်းတွေကို အသုံးချခဲ့တာ  လက်တွေ့မှာ ဘယ်သူတွေ ထိခိုက်နစ်နာစေသလဲ သိဖို့လိုအပ်ပါတယ်။ နိုင်ငံ့ဝန်ထမ်းတွေကို NUG အနေနဲ့ ဘယ်လောက်အထိတာဝန်ယူ၊ တာဝန်ခံနိုင်ခဲ့သလဲ။ ဝန်ထမ်းတွေ CDM လုပ်တာဟာ နိုင်ငံအတွက် တိုက်ပွဲဝင်တာလို့ ပြောဆိုကြ၊ တိုက်တွန်းကြ၊ ဖိအားပေးကြ၊ အကြမ်းဖက်တိုက်ခိုက်နေတာ ဒီနေ့အထိပါ။ ဒီလိုလုပ်လိုက်တဲ့အတွက် အရင်ဦးဆုံး ဘယ်သူတွေ ထိခိုက်နစ်နာသွားသလဲ  ဆိုတာနဲ့ ဘယ်လောက်အထိအောင်မြင်သလဲဆိုတာ  NUG အနေနဲ့ ပြန်လည်သုံးသပ်ဖို့ သင့်ပါတယ်။  အခုလို ကိုဗစ်ကာလမှာ CDM လုပ်လိုက်လို့ အခက်အခဲ ပေါင်းစုံနဲ့ ကျပ်တည်းသွားကြတဲ့ ဝန်ထမ်းတွေ၊ အကြမ်းဖက်သတ်ဖြတ်ခံရလို့ သေဆုံးသွားတဲ့သူ တွေကို NUG အနေနဲ့ ဘယ်လောက်တာဝန်ယူနိုင်ခဲ့ သလဲဆိုတာ ပြန်စဉ်းစားဖို့လိုပါပြီ။ လူမှုမီဒီယာတွေမှာ CDM ဝန်ထမ်းတွေကို ပေးဖို့ငွေကြေးအလှူခံနေတာတွေ တွေ့ရပါတယ်။ ပြည်သူလူထုဆီက အလှူခံ ပြီးပေးနေတော့ လူထုပဲထပ်ပြီး ဒုက္ခပေးနေ သလိုပါပဲ။ CDM လုပ်ကြတော့ ဝန်ထမ်းတွေ၊ အလှူငွေထည့်ခိုင်းတော့ ပြည်သူလူထုဆိုတော့ NUG ရဲ့ လုပ်ဆောင်ချက်ဟာ ငါးကြင်းဆီနဲ့ငါးကြင်းကြော်နေပြီး နာမည်ကောင်းနဲ့ အခွင့်အရေးတွေကို တော့ သူတို့ကသာ ယူနေတယ်လို့ သုံးသပ်ရမှာပါ။ NUG က ပြည်သူလူထုကို ချစ်တယ်ဆိုတာ အသုံးချဖို့ ချစ်နေသလိုပါပဲ။

နည်းလမ်းပေါင်းစုံနဲ့ ငွေကြေးရှာနေ

လူထုအတွက်ဆိုပြီး NUG က နည်းလမ်းပေါင်းစုံနဲ့ ငွေကြေးရှာနေတဲ့ကိစ္စဟာလည်း မဖြစ်သင့် ပါဘူး။ နွေဦးထီဆိုပြီး လူထုဆီကငွေတွေကို ရယူပါတယ်။ လူထုဆီက အခွန်ကောက်ခံပြီး ငွေရှာနေတာဟာ ဆက်ကြေးကောက်သလိုဖြစ်နေပါတယ်။ အခုဆိုရင် ငွေတိုက်စာချုပ်ဆိုပြီး လူထုဆီကပဲ ငွေရှာပါတယ်။ နိုင်ငံတကာမှာရှိတဲ့သူတွေဆီကနေ အလှူခံပါတယ်။ အဆိုးဆုံး ကတော့ အနောက်အင်အားကြီးနိုင်ငံတွေနဲ့ OIC ကနေ ထောက်ခံမှုရဖို့နဲ့ ငွေကြေးအကူအညီ တွေရဖို့ ဘင်္ဂါလီတွေကို  အခွင့်အရေးပေးဖို့ လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ ရသမျှနည်းလမ်း ပေါင်းစုံနဲ့ ပြည်သူတွေဆီကရှာ၊ နိုင်ငံတကာကရှာနဲ့ ရှာနေတာဟာ တော်လှန်ရေး အတွက်လား ကိုယ်ကျိုးအတွက်လား ဆိုတာလည်း ဆန်းစစ်ကြဖို့လိုပါတယ်။ လူထုဆီကိုတော့ NUG  ရဲ့ ဝေဒနာတွေပဲ ရောက်လို့လာနေပါတယ်။

အဲဒီလိုနည်းလမ်းပေါင်းစုံသုံးပြီး ငွေရှာတဲ့ နည်းလမ်းကို NLD လက်ထက်မှာလည်း လုပ်ခဲ့ပါ တယ်။ အခွန်အကောက်တွေ တိုးကောက်တာ၊ မီးခွန်တွေတိုးလိုက်တာတွေကို မှတ်မိကြဦးမယ် ထင်ပါတယ်။ နိုင်ငံအတွက် လူထုအနေနဲ့ အခွန်ဆောင်ကြရမယ်၊ အခွန်ထမ်းရမယ်ဆိုတာ နားလည်လက်ခံပါတယ်။ ဒါဟာ နိုင်ငံသားတစ်ယောက်ရဲ့ တာဝန်ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ပြည်သူလူထုဆီကရလာတဲ့ အခွန်ဘဏ္ဍာငွေတွေဆိုတာ ပြည်သူ့အကျိုး၊ နိုင်ငံ့အကျိုးအတွက်ပဲ ဖြစ်ရမှာပါ။ တကယ်ရော ဖြစ်ခဲ့ကြသလား။ အခုလည်း NUG က ရသမျှနည်းလမ်းပေါင်းစုံနဲ့ ရှာနေတဲ့ငွေတွေက ပြည်သူ့အကျိုးစီးပွားအတွက် ရည်ရွယ်တာ ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား။

ပိုမိုဆိုးရွားစေ

NUG အနေနဲ့ ပြည်တွင်းပြည်ပက ရလာတဲ့ ငွေကြေးတွေနဲ့ တော်လှန်တိုက်ခိုက်နေတယ် ဆိုတော့ ဘယ်သူတွေကို ဦးတည်နေသလဲဆိုတာ ထင်ရှားနေပါတယ်။ အစိုးရတစ်ရပ်ကို တော်လှန်တယ်ဆိုပေမယ့် လက်တွေ့မှာ တိုက်ခိုက်ခံ၊ အကြမ်းဖက်ခံနေကြရတာက လူထုနဲ့ ဝန်ထမ်းအများစုပါ။ NUG ရဲ့ တော်လှန်ရေးဟာ တော်လှန်ရေးအသွင် ဆောင်မလာဘဲ အကြမ်းဖက်အသွင် ဆောင်လာပါတယ်။ လက်နက်မဲ့ ပြည်သူတွေ၊ ဝန်ထမ်းတွေကို အကြမ်းဖက် သတ်ဖြတ်နေတာ NUG ရဲ့ ရည်မှန်းချက်လား၊ တော်လှန်ရေးလား ဝေဝါးနေပါတယ်။ နောက်ဆုံး တော့ ပြည်သူလူထုအတွက်လို့ ဘယ်လောက်ပဲဆိုဆို အဓိကခံစားရတာကတော့ ပြည်သူလူထုရဲ့ အသက်အိုးအိမ်စည်းစိမ်တွေပါပဲ။ အကြမ်းဖက်ပြီး လူထုကိုထိခိုက်စေတဲ့ နည်းလမ်းတွေဟာ လက်ရှိဖြစ်နေတဲ့ နိုင်ငံရေးအကျပ်  အတည်းတွေကို ပြေလည်ဖို့ဆိုတာထက် ပိုမိုဆိုးရွား နေစေပါတယ်။

နိုင်ငံရေးပြဿနာတွေ ပြေလည်စေချင်တယ်ဆိုရင် ရွေးချယ်စရာနည်းလမ်းတွေရှိနေဆဲပါ။ လူထုကိုမထိခိုက်စေတဲ့နည်းလမ်းတွေ ရှိပါတယ်။ ရွေးချယ်လို့လည်း ရပါတယ်။ နိုင်ငံရေး ပြဿနာကို လူထုမထိခိုက်စေတဲ့ နိုင်ငံရေးနည်းလမ်းနဲ့ ဖြေရှင်းဖို့မကြိုးစားဘဲနဲ့ အကြမ်းဖက် တိုက်ခိုက်နေတာဟာ ဖြေရှင်းရေးလိုချင်တာလား၊ ပျက်သုဉ်းရေးလိုချင်တာလား ဆန်းစစ်ရမှာ ပါ။ ဒါ့အပြင် အခုလို အကြမ်းဖက်နည်းလမ်းဟာ ကောင်းကျိုးထက် ဆိုးကျိုးတွေနဲ့ အကျပ် အတည်းတွေကို ပိုမိုဖြစ်နေစေပါတယ်။

မှန်ကန်တဲ့နည်းလမ်းဆိုတာ

နိုင်ငံရေးအသွင်ပြောင်းဖို့အတွက် နိုင်ငံရေး သဘောတရားတွေ၊ အတွေ့အကြုံ တွေလိုအပ်သလို ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ရဲ့ အခြေအနေကိုလည်း ထည့်သွင်း စဉ်းစားကြရမှာပါ။ နိုင်ငံရဲ့ အခြေအနေ၊ ပြည်သူလူထုရဲ့ အခြေအနေတွေကို အခြေခံမစဉ်းစားဘဲနဲ့ ဆန္ဒတွေနောက်လိုက်နေရင် ပေါ့စေ လိုလို့  ကြောင်ရုပ်ထိုး ဆေးကြောင့်လေးဆိုတာလို မလိုလားအပ်တဲ့ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုး တွေ ဖြစ်နေပါတယ်။ မှန်ကန်တဲ့နည်းလမ်းဆိုတာ ကိုယ့်အတွက်လည်း အဆင်ပြေ အများအတွက် လည်း အဆင်ပြေတဲ့ နည်းလမ်း ဖြစ်ရပါလိမ့်မယ်။

ဖြစ်နေတဲ့ နိုင်ငံရေးပြဿနာတွေ ဖြေရှင်းဖို့ အတွက် အရှိတရားတွေထက် ငါစွဲတွေ ဖက်တွယ် ထားရင် အဝိဇ္ဇာတွေဖုံးလွှမ်းပြီး ဖြေရှင်းရမယ့် နည်းလမ်းအမှန် မမြင်နိုင်ဘဲ ကိုယ်တိုင်လည်း ဆိုးကျိုးဖြစ်၊ အများပြည်သူအတွက်လည်း ဆိုးကျိုးတွေ ဆက်ကာဆက်ကာဖြစ်စေမှာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါဟာ ပြဿနာဖြေရှင်းရေး မှန်ကန်တဲ့ နည်းလမ်း  ရွေးချယ်မှုလို့မဆိုနိုင်ပါဘူး။ ပျက်သုဉ်းရေးနည်းလမ်းသာဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ပြည်သူလူထုကို ထိခိုက်ဆုံးရှုံးရတဲ့ အမှားတွေမြင်ပြီး အချိန်မီ အမှန်ပြင်ဖို့ လိုအပ်နေပါကြောင်း တိုက်တွန်းလိုက်ရပါတယ်။

မျိုးငြိမ်းငယ်