“ဆရာတိုင်းတော်၍ ကောင်းနေကြပါမှ ပညာရေးပေါ်တွင် တည်မှီနေသော နိုင်ငံတော် ကောင်းလာနိုင်မည်။ ဆရာတို့သည် မိမိတို့လက်ဝယ် ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် အနာဂတ်နိုင်ငံတော်နှင့် လူ့အဖွဲ့အစည်းအား အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် စွမ်းဆောင်ပေးကြပါ။”

ရာဇဝင်ကျော်ကိုလေ့လာရာတွင် “မင်းတို့၏ ရာဇဝင်ကိုသာမကတိုင်းပြည်မြို့ရွာ စည်ကားကြောင်း ဥပမာကိုလည်း ပြဆိုထားသည်။ ထိုသို့ ပြဆိုရာတွင် ရာဇဝင်ကျော်အခန်း(၃)၌ မြတ်စွာဘုရားကား တပည့်သားတော်တို့ကို ပြည်ရွာ စီးပွားရာသော ဥပမာနည်းနာတို့ဖြင့် ဆုံးမတော်မူ၏။ မြို့ထုံးဥပမာဖြင့်လည်း ဆုံးမတော်မူ၏။ မင်းတို့ စီးတန်သော ဆင်ပြောင်ရတနာ၊ မြင်းရတနာ ဥပမာတို့ဖြင့်လည်း ဆုံးမတော်မူ၏။ မင်းထိုက်မင်းတန်ဖြစ်သော သူရဲကြီးဥပမာ၊ လေးသည်ကြီး ဥပမာတို့ဖြင့်လည်း ဆုံးမတော်မူ၏။

ဆရာများ၏ ကြီးမားသောတာဝန်နှင့် အခန်းကဏ္ဍကို ဖော်ညွှန်းရန်ရည်ရွယ်ပြီး ကမ္ဘာ့ဆရာများနေ့ကို ၁၉၉၄ ခုနှစ် အောက်တိုဘာလ ၅ ရက်နေ့မှစတင်ပြီး ကျင်းပခဲ့ပါသည်။ ယခုနှစ်ဆိုလျှင် (၂၉) ကြိမ်မြောက်ရှိပြီဖြစ်ရာ ကမ္ဘာအရပ်ရပ်မှ နိုင်ငံပေါင်း ၁၀၀ ကျော်က ဆရာများကို လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ဂုဏ်ပြုနေကြပါသည်။

ဒေသဆိုင်ရာအစိုးရ၏ စွမ်းဆောင်ရည်မြှင့်တင် ပေးရန်နှင့် ဒေသဆိုင်ရာအဆင့်၌ အတူပူးပေါင်းပါဝင် သည့် ဆုံးဖြတ်ချက်ချခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်များ တိုးမြှင့် ပေးရန်အတွက် ကွန်မြူနစ်ကောင်စီဖွံ့ဖြိုးတိုးတက် ရေးအစီအစဉ် (CCDP) ကို နိုင်ငံတကာအဖွဲ့အစည်း များ၏အကူအညီဖြင့် ၂၀၀၂ ခုနှစ်မှ ၂၀၁၈ ခုနှစ်အတွင်း အကောင်အထည်ဖော်ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ အဓိကအပိုင်းလေးပိုင်းကို ဆောင်ရွက်ခဲ့ပြီး ဒေသဆိုင်ရာအစိုးရ၏ စွမ်းဆောင်ရည်မြှင့်တင်ခြင်း၊ အတူပူးပေါင်းပါဝင်မှု အစီအစဉ်ရေးဆွဲခြင်းနှင့် ဘတ်ဂျက်ရေးဆွဲခြင်း၊ အခြေခံအဆောက်အအုံ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုနှင့် ပြည်သူကို ဗဟိုပြုသော သဘာဝ သယံဇာတများ စီမံခန့်ခွဲမှုတို့ဖြစ်ပါသည်။ မြန်မာနိုင်ငံ ကျေးလက်ဒေသဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးဦးစီးဌာန မှ ဆောင်ရွက်နေသည့် လူထုဗဟိုပြုစီမံကိန်း(CDD)၊ ကျေးရွာဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးလုပ်ငန်းစီမံကိန်း (VDP) တို့ကဲ့သို့ ဒီဇိုင်းလုပ်ငန်းစဉ်များ တူညီပါသည်။

၁၃၈၅ ခုနှစ် ပထမဝါဆိုလပြည့်နေ့ကို အင်းဝခေတ်စာဆိုအကျော် ရှင်မဟာရဋ္ဌသာရ၏ (၅၅၅) နှစ်ပြည့်အဖြစ် သတ်မှတ်ကြသည်။ ထိုခေတ်က မြန်မာစာပေလောက၏ ဂန္ထဝင်မြောက် ခေတ်ပြိုင်စာဆိုရှင် ဆရာတော်ရှင်မဟာရဋ္ဌသာရနှင့်အတူ စာပေလောက၌ ထင်ရှားခဲ့သည့် စာဆိုအကျော်အမော်များအနက် စာဆိုအရှင်မဟာသီလဝံသထေရ်သည်လည်း တစ်ပါးအပါအဝင်ဖြစ်ပေရာ ယခုနှစ်သည် ယင်းစာဆိုရှင်၏ နှစ် (၅၇၀) ပြည့်လည်း ဖြစ်သည်။

အရှေ့တောင်အာရှရှိ အင်ဒိုချိုင်းနားကျွန်းဆွယ်၏တောင်ပိုင်းတွင်တည်ရှိပြီး ဧရိယာအားဖြင့် ၁၈၁၀၃၅ စတုရန်းကီလိုမီတာ ကျယ်ဝန်းသည့် ကမ္ဘောဒီးယားနိုင်ငံသည် အနောက်မြောက်ဘက်တွင် ထိုင်းနိုင်ငံ၊ အရှေ့မြောက်ဘက်တွင် လာအိုနိုင်ငံ၊ အရှေ့ဘက်တွင် ဗီယက်နမ်နိုင်ငံနှင့် အနောက်တောင်ဘက်တွင် ထိုင်းပင်လယ်ကွေ့တို့နှင့် ထိစပ်လျက်ရှိသည်။ လူဦးရေ ၁၅ သန်းကျော်ရှိသည့်အနက် ခမာလူမျိုး ၉၆ ရာခိုင်နှုန်းခန့် နေထိုင်ပြီး လူနည်းစုမှာ ဗီယက်နမ်၊ တရုတ်၊​ ချမ်နှင့် တောင်ကုန်းနေလူမျိုးစုများဖြစ်ကြသည်။