ရန်ကုန် နိုဝင်ဘာ ၂၇
ပြန်ကြားရေးဝန်ကြီးဌာန အမျိုးသားစာပေဆု စိစစ်ရွေးချယ်ရေးကော်မတီ သည် ၂ဝ၂၃ ခုနှစ်အတွင်း ပထမအကြိမ်ထုတ်ဝေခဲ့သည့် စာအုပ်များကို စိစစ်ရွေးချယ်ခဲ့ပြီး အမျိုးသားစာပေဆုချီးမြှင့်ရန် ရွေးချယ်ခံရသောစာအုပ်များနှင့် စာရေးဆရာများ၏ အမည်စာရင်းကို ထုတ်ပြန်ကြေညာခဲ့ရာ ဆုရရှိသူများအား တွေ့ဆုံမေးမြန်းမှုများကို ဖော်ပြလိုက်ပါ သည်။
ဘာသာရပ် - ရသစာတမ်း (အက်ဆေး)
စာရေးသူ - နေမျိုး
စာအုပ်အမည်-မိုးဘိုင်စကုတ်
စာရေးရတာကို ဝါသနာကြီးလို့ ၁၉၉၀ ပြည့်နှစ်မှာ စာမျက်နှာပေါ် စတင်ရောက်ရှိခဲ့ပါတယ်။ ဒေါက်တာ တင်ကိုအောင်ရဲ့ ဟန်သစ်မဂ္ဂဇင်းမှာ မြင်ကွင်းကျယ် အချစ်ဝတ္ထုစတင်ရေးသားနိုင်ခဲ့ပြီး “သံနဲ့လုပ်ထားတဲ့အိပ်မက်”၊ “မိစ္ဆာအနမ်း”၊ “ကြေးရုပ်မြို့တော်” စတဲ့ ဝတ္ထုတွေ ရေးဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ၁၉၉၀ ပြည့် နှစ်မှာပဲ အဝကျွန်းဦးချစ်မောင်ရဲ့ ရုပ်ရှင် တေးကဗျာမဂ္ဂဇင်းမှာ “ဆောင်းကို ခုတ် မောင်းခြင်း” ကဗျာ ဖော်ပြပါရှိလာပါ တယ်။ ဟန်သစ်၊ သရဖူ၊ ရုပ်ရှင်တေးကဗျာ၊ ကလျာ စတဲ့ မဂ္ဂဇင်းတွေနဲ့ ပေါ်ပြူလာ ဂျာနယ်မှာ ဝတ္ထုတို၊ ကဗျာနဲ့ အက်ဆေး တွေ ဆက်လက်ရေးသားနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ “အဖေရေ ဒီမှာထမင်းတွေဗျ”၊ “ပဲစေ့ကို သွန်ကောက်ခြင်း”၊ “သုညကို အကောင် ဖောက်ခြင်း” စတဲ့ စာပေလက်ရာတွေ ကို ဆက်လက်ရေးသားခဲ့ပြီး တချို့ကို “မြည်နေတဲ့ ထရမ်းပက်” ဝတ္ထုတိုငယ် အဖြစ် ထုတ်ဝေခဲ့ပါတယ်။ အခု ဆုရတဲ့ စာအုပ်က “မိုးဘိုင်စကုတ်” ဖြစ်ပြီး အက်ဆေးစာအုပ်အဖြစ် ငါတို့စာပေမှ ထုတ်ဝေခဲ့ကာ ရသစာတမ်း(အက်ဆေး)ဆုအဖြစ် ဆွတ်ခူးရရှိခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။
အခုလို “မိုးဘိုင်စကုတ်” စာအုပ်က အမျိုးသားစာပေဆုချီးမြှင့်ခြင်း ခံရတဲ့အတွက် ဝမ်းသာပီတိဖြစ်မိပါတယ်။ အဖေနဲ့အမေ၊ ပြီးတော့ ဇနီးဖြစ်သူကို လည်း အထူးသတိရမိပြီး ဝမ်းသာပီတိ ဖြစ်ရပါတယ်။ စာပေအလုပ်ကို တစိုက် မတ်မတ်လုပ်ပြီး ကြိုးစားအားထုတ်ခဲ့တာ တွေဟာ သီးပွင့်ချိန်ကို ရောက်ခဲ့ပြီဖြစ်လို့ ကျေနပ်မိပါတယ်။ ကျွန်တော့်စာပေ လက်ရာတွေကို မငြီးမငွေ့ ဖတ်ရှုအားပေး နေကြတဲ့ စာဖတ်သူတွေအတွက်လည်း ဝမ်းသာပီတိဖြစ်ရပါတယ်။
ဘာသာရပ် - သုတပဒေသာ(ရိုးရိုးသိပ္ပံ)
စာရေးသူ - သိပ္ပံစာရေးဆရာကိုကိုအောင်
စာအုပ်အမည် - နျူကလီးယားစွမ်းအင်နှင့် လူသားအကျိုးပြုလုပ်ငန်းများ
လူအများစုက နျူကလီးယားဆိုတဲ့ ဝေါဟာရကိုကြားရင် အဖျက်စွမ်းအား ကြီးမားတဲ့လက်နက်ကြီးတွေကိုပဲ ပြေးပြီး မြင်ယောင်မိကြပါတယ်။ တကယ့် လက်တွေ့မှာတော့ နျူကလီးယားစွမ်းအင် နဲ့နျူကလီးယားနည်းပညာဟာ လူသားအားလုံးအတွက် လက်တစ်ကမ်းကနေပြီး ဘက်စုံထောင့်စုံကောင်းကျိုးပြုနေတာဖြစ်ပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုနဲ့ ကုသမှုတွေမှာ နျူကလီးယားဆေးပညာက ထိပ်တန်း အဆင့်မှာရှိနေသလို လူမှုဘဝဖွံ့ဖြိုး သာယာရေးအတွက် အဓိကလိုအပ်ချက် ကြီးတစ်ရပ်ဖြစ်တဲ့ လျှပ်စစ်ဓာတ်အား ပမာဏအများအပြားကို ထုတ်လုပ်ပေး နိုင်တဲ့တစ်ခုတည်းသော နည်းပညာ လည်း ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါ့အပြင် အာကာသ သုတေသနလုပ်ငန်းတွေ၊ အဏ္ဏဝါ သုတေသနလုပ်ငန်း စတာတွေမှာလည်း နျူကလီးယားနည်းပညာက ထိပ်တန်းအဆင့်မှာပဲရှိနေတာဖြစ်ပါတယ်။ ဒါတွေကို စာဖတ်ပရိသတ်အားလုံးက သိလာမြင်လာစေချင်တဲ့ စိတ်စေတနာကြောင့် ဒီစာအုပ်ကို ရေးသားထုတ်ဝေခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ လက်ရှိမှာ ကိုယ်တိုင်ကလည်း ဧည့်ပါမောက္ခအဖြစ်နဲ့ နျူကလီး ယား ရူပဗေဒကို သင်ကြားပို့ချပေးနေတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ သင်ကြားပို့ချ ပေးနေမှုတွေထဲမှာ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းပါဝင် နေတဲ့အန္တရာယ်ရှိ နျူကလီးယားစွန့်ပစ် ပစ္စည်းတွေကို ဘယ်ပုံဘယ်နည်းတွေနဲ့စီမံခန့်ခွဲရမလဲဆိုတာကိုလည်း ကျွန်တော့်ရဲ့စာအုပ်ထဲမှာ ရှင်းလင်းဖော်ပြပေးထား ပါတယ်။ စာပေရေးသားမှုသမိုင်း ကျွန်တော့်ရဲ့စာရေးသက်ကတော့ နှစ်ပေါင်း ၅၀ ကျော်ရှိပြီဖြစ်ပါတယ်။ ကလောင်နာမည်ကိုတော့ (သိပ္ပံစာရေးဆရာကိုကိုအောင်) အနေနဲ့ ပရိသတ်တွေကသိကြပါတယ်။ သိပ္ပံနဲ့နည်းပညာတွေကို အခြေခံတဲ့ ဆောင်းပါးတွေကိုသာ စိုက်လိုက်မတ်တတ် ရေးသားခဲ့ပါတယ်။ စာရေးသက်တမ်း တစ်လျှောက်မှာ ဆောင်းပါးပေါင်း ၃၀၀၀ ကျော်ရေးသားခဲ့ပြီး စာအုပ် ၁၄ အုပ် ထုတ်ဝေခဲ့ပါတယ်။ MRTV ၊ MITV ၊ MWD၊ MRTV-4 ၊ mntv စတာတွေမှာ သိပ္ပံ ဆိုင်ရာ ရုပ်မြင်သံကြားအမေးအဖြေ အစီအစဉ်ပေါင်း ၄၀၀ ကျော်ကို ဖြေကြားရိုက်ကူးထုတ်လွှင့်ပေးခဲ့ပါတယ်။ မြန်မာ့အသံရေဒီယိုကနေလည်း (သိပ္ပံပညာသင့် ကမ္ဘာ) အစီအစဉ်ကနေ အပတ်စဉ် ပုံမှန် ဟောပြောပို့ချထုတ်လွှင့်ပေးနေပါတယ်။နိုင်ငံတော်က အခုလို အသိအမှတ်ပြုပြီး ဂုဏ်ပြုချီးမြှင့်တဲ့အတွက် အထူးပဲ ဝမ်းသာပီတိဖြစ်ရပါတယ်။ မြန်မာ့စာပေလောကကြီး စဉ်ဆက်မပြတ် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်နေပါစေလို့လည်း ဆုတောင်း အပ်ပါတယ်။
ဘာသာရပ် - နိုင်ငံရေး
စာရေးသူ - နေဇင်လတ်
စာအုပ်အမည် - အတွေးအမြင်
စာတွေကတော့ ပုံမှန်ရေးဖြစ်နေပါတယ်။ အင်တာဗျူးတချို့လည်း ပေးဖြစ်ပါတယ်။ အထူးသဖြင့်တော့ မြဝတီနဲ့အင်တာဗျူးတော့ပေးဖြစ်တယ်။ စာအုပ် တွေက ရှေ့ပိုင်းမှာလည်း အုပ်ရေ ၁၀၀ ကျော်ထွက်ထားတော့ စာအုပ်ဖြစ်လာ ဖို့ သီးခြားကြိုးပမ်းရတာမျိုးတော့ မရှိ လိုက်ပါဘူး။ အခုဆုရတဲ့စာအုပ်က မြဝတီ ကို အင်တာဗျူးပေးတုန်းက ဖြေထားခဲ့ တာနဲ့ ဖြည့်စွက်ရေးသားထားတာဖြစ်ပါ တယ်။ ၁၉၇၂ ခုနှစ်မှာ စာစောင်တွေ ထဲကစပြီး ဖော်ပြခြင်းခံရပါတယ်။ တံခွန်၊ စက်မှုတက္ကသိုလ် မဂ္ဂဇင်း၊ သပြေမဂ္ဂဇင်း စသဖြင့်ပေါ့၊ ၁၉၈၀ ပြည့်နှစ်နောက်ပိုင်း တပ်မတော်တာဝန် ထမ်းဆောင်စဉ်မှာ စာရေးတာပြတ်သွားပါတယ်။ ၁၉၉၂ ခုနှစ် အငြိမ်းစားယူပြီး ကုမ္ပဏီစတင် လုပ်တော့လည်း လုပ်ငန်းတည်တံ့အောင် လုပ်နေရသေးလို့ လက်ရေးစာမူနဲ့သာ ရေးပြီးမဂ္ဂဇင်း၊ စာစောင်တွေဆီ မပို့ဖြစ်သေးပါဘူး။ စီးပွားရေးအထိုင်ကျသွားပြီး စိတ်ချရတဲ့အချိန် ၁၉၉၈ ခုနှစ် လောက် မှာ ပုလဲမြို့ပြမှာ လစဉ် ရေးဖြစ်သွားပါ တယ်။ နောက် ရွှေအမြုတေမှာ ရသစာပေ ၁၁ နှစ်ကျော်ရေးဖြစ်တယ်။ နောက်ပိုင်း မှာ မဂ္ဂဇင်း၊ စာစောင်အမျိုး ၄၀ လောက်မှာ သုတ၊ စီမံခန့်ခွဲရေးအကြောင်းရေးဖြစ်တယ်။ နိုင်ငံအကူးအပြောင်းလုပ်တော့ မယ့်အချိန် နိုင်ငံရေးစာပေတွေရေးခွင့်ရှိလာတဲ့အချိန် ၂၀၀၉ ခုနှစ်လောက်မှာ အယ်ဒီတာချုပ်တချို့ရဲ့ တိုက်တွန်းမှုကြောင့် မြန်မာ့နိုင်ငံရေး၊ ကမ္ဘာ့နိုင်ငံရေး အကြောင်းကို စီမံခန့်ခွဲမှုနဲ့တွဲပြီးရေးဖြစ်သွားပါတယ်။ အဲဒီကာလတွေတုန်းက တစ်လကိုအပုဒ် ၆၀ ကျော်လောက်ရေးခဲ့ရပါတယ်။ ဒီနေ့မှာတော့ အရွယ်လည်း ရလာပြီမို့ တစ်လကို ၁၀ ပုဒ်လောက်ပဲ ရေးပါတော့တယ်။ ထွက်ပြီးသွားတဲ့ စာအုပ်စုစုပေါင်းက ၁၀၈ အုပ်ရှိပြီး သုတ၊ ရသ၊ စီးပွား၊ စီမံ၊ နိုင်ငံရး အပုဒ်ရေ ၂၆၀၀ လောက်ရှိသွားပါပြီ။ အရင်ကတော့ ပခုက္ကူ ဦးအုံးဖေဆု နှစ်ခု၊ သုတစွယ်စုံဆု နှစ်ခု၊ ရွှေအမြုတေဆု တစ်ဆု၊ မြဝတီဆု တစ်ဆု စုစုပေါင်း ခြောက်ဆုရဖူးပါတယ်။ နောက်ပိုင်းမှာ တော့ ကမ္ဘာနိုင်ငံ့ရေးနဲ့ မဟာဗျူဟာ အရှေ့အကြောင်း ကြိုတင်သုံးသပ်ချက်ကို အရေးများပါတယ်။ စီးပွားရေး၊ စီမံခန့်ခွဲရေးနဲ့ ဘာသာရေးဆောင်းပါးတွေပဲဆက်ပြီး ဦးစားပေးရေးသွားမယ်လို့ စဉ်းစားဖြစ်ပါတယ်။ လူငယ်တွေ ဘယ်စာဖြစ်ဖြစ် ဖတ်စေချင်တယ်။ စာဖတ်များလာရင် အမှားအမှန်ကို သိလာပြီး စာရွေးဖတ်တတ်လာပါမယ်။ စာများများ ဖတ်ရင် အသိမြင့်လာပါမယ်။ အနာဂတ်ကိုမြင်လာပါမယ်။ ကိုယ့်အတွက်အကျိုးများသလို နိုင်ငံနဲ့လူမျိုးအတွက်လည်း တစ်စုံတစ်ရာ ကောင်းကျိုးသယ်ပိုး နိုင်ကြပါလိမ့်မယ်။
ဘာသာရပ် - ဘာသာပြန်(သုတ)
စာရေးသူ - မင်းအောင်မင်း
စာအုပ်အမည် - မှေးမှိန်လာသော အမေရိကန်ရာစုနှစ်
ဒီစာအုပ်ရေးတာ တစ်နှစ်လောက် တော့ကြာပါတယ်။ ပြင်ဆင်တာကလည်း အနည်းဆုံးခြောက်လထက်မလျော့ပါဘူး။ စက္ကူဈေးကြောင့် ကုန်ကျစရိတ်တွေ တက်နေချိန်မှာ သက်သာအောင် နည်းနည်းနဲ့ကျဲကျဲဝိုင်းတာ ဖြစ်လို့ ကွန်ပျူတာစာစီအပ်ပြီးချိန်မှာ ကျွန်တော် ကိုယ်တိုင်ပရုဖတ်ပါတယ်။ ပရုပြီးချိန်မှာ တစ်ခေါက်ပြင်ပါတယ်။ အဲဒီနောက် ထုတ်ဝေသူကိုယ်တိုင် layout ထိုင်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အချောကျွန်တော်စစ်ပါတယ်။ နောက်ဆုံးတစ်ကြိမ် ဖိုင်နယ်ကျွန်တော်စစ်ပါတယ်။
ဒီအခါမှာ စာအုပ်အဆင့်ကိုရောက်တော့မှာဖြစ်လို့ သိပ်အများကြီးပြင်လို့ မရတော့ပါဘူး။ ဒါတောင်မှ ပြင်ချက် နည်းနည်းပါးပါး လွတ်သွားတာရှိလို့ ပရိသတ်ကို တောင်းပန်ရမှာပါ။ မူရင်း စာရေးသူက ရှဲဒိုးအော့ဖ်အမေရိကန် စင်ကျုရီလို့ စာအုပ်ကိုခေါင်းစဉ်တပ်ထားပြီး အမေရိကန်အင်ပါယာအကျဘက်ကို ရောက်တော့မယ်လို့ သုံးသပ်ထားတာပါ။
ဒီနေရာမှာ မူရင်းစာရေးသူဟာ နယူးဂျာနယ်လစ်ဇင်နဲ့ ရေးထားတာဖြစ်တာကြောင့် တချို့ဖြစ်ရပ်မှန်တွေစိတ်ကူး သုံးသပ်ချက်တွေကို ဖွဲ့နွဲ့ထားတာဖြစ်လို့ စာအုပ်က ရုပ်လုံးကြွနေပါတယ်။
တကယ်က အမေရိကန်အင်ပါယာ ဆိုပြီးဘယ်လိုဖြစ်လာတယ်။ ဒီနေ့အချိန်အထိ ဘယ်လိုဖြတ်သန်းလာရတယ် ဆိုတာရှင်းပြနေတဲ့ ကမ္ဘာနဲ့လည်းဆိုင်တဲ့ပထဝီနိုင်ငံရေးပါ။ ဖက်ရှင်မဂ္ဂဇင်းနဲ့ အားကစားဂျာနယ် တစ်စောင်ကနေ စရေးသားပါတယ်။ အဲဒီနောက်သုတ စွယ်စုံစာအုပ်တိုက်မှာ အယ်ဒီတာလုပ်ဖြစ်သွားတော့ သတင်းဆောင်းပါးတွေ ပိုရေးဖြစ်လာပါတယ်။ တိုက်ကထုတ်တဲ့ ထွန်းတောက်ကြယ် အားကစားဂျာနယ်နဲ့ အားကာမဂ္ဂဇင်းကိုလည်း ကိုင်ခဲ့ရပါတယ်။ အဲဒီတိုက်က တိုက်ကြီးဖြစ်လို့ ပညာအများကြီးရခဲ့ပါတယ်။ အခုလို ဆုရတာဒေါက်တာ တင်ထွန်းဦးဆီကသင်ယူခဲ့တဲ့ကျေးဇူးရှိသလို ကိုယ်ရေးတဲ့စာအုပ်တွေကို ထုတ်ဝေဖြန့်ချိပေးနေတဲ့ယဉ်မျိုးစာပေတိုက်ကလည်း ကျေးဇူးရှိပါတယ်။ စာအုပ်စုစုပေါင်း ၃၀ ထွက်ခဲ့ ပြီးပါပြီ။ ဆုကအခုမှရတာပါ။ ဆက်လက်ပြီး ရေးလက်စနဲ့ ရေးပြီးသားစာအုပ် လေးငါး အုပ်ရှိနေပါတယ်။
ဘယ်စာအုပ် အရင်ထွက်မလဲမသိပါ။ နောက်ဆုံးထွက်တာပြီးခဲ့တဲ့ အောက်တိုဘာက “ယူကရိန်းစစ်ပွဲ နောက်ကွယ်”ဆိုတဲ့စာအုပ်ထွက်ထားပါတယ်။ ယနေ့ခေတ် စာပေလောကတော့ စက္ကူတစ်ထုပ် သိန်းချီသွားတော့ အရင်လို တစ်သောင်းတန်တစ်ရွက်နဲ့ စာအုပ် သုံးလေးအုပ် ဝယ်လို့မရတော့ စာအုပ်ဆိုတာ ချမ်းသာသူတွေသာ ဝယ်ယူနိုင်တဲ့ ပစ္စည်းဖြစ်နေပါပြီ။ စက္ကူကိုသက်သက် သာသာနဲ့ ထုတ်ဝေသူဆီရောက်ဖို့ စာအုပ် ထုတ်တဲ့ စက္ကူစက်တွေကို ရင်းနှီးမြှုပ်နှံဖို့ လိုပါတယ်။
ဖြူသုံးဖြူဆိုတဲ့ အရေးပါတဲ့လူနေမှု အဆင့်ညွှန်းကိန်းပြ ပစ္စည်းသုံးခုမှာ သကြားဘိလပ်မြေတို့နဲ့အတူ စက္ကူလည်းပါနေပါတယ်။
စာပေဆိုတာ စိတ်ခွန်အားရစေတဲ့အတွက် ဖတ်ဖို့လိုပါတယ်။ စာအစုံကို ဖတ်ရင်းနဲ့ အသိအမြင်ရင့်ကျက်လာပြီးအမှားတွေကိုရှောင်နိုင်ပါမယ်။ စာဖတ်ခြင်းကြောင့် မိမိကိုယ်တိုင်ရဲ့ ဘဝခရီးကို လည်း တော်တည့်မှန်ကန်စွာ လျှောက်လှမ်း နိုင်မှာဖြစ်ပါတယ်။
မင်းအောင်မင်း
အာကာလင်း၊ ဓာတ်ပုံ-တင်စိုး
