ဂျီနီဗာမြို့တွင်  ကျင်းပခဲ့သည့် ကုလသမဂ္ဂလူ့အခွင့်အရေးကောင်စီ၏ (၄၈) ကြိမ် မြောက်   ပုံမှန်အစည်းအဝေးကာလအတွင်း    မြန်မာနိုင်ငံအပေါ်  ဆန့်ကျင်သည့် ဆွေးနွေးမှု (၃) ခုကို သက်ဆိုင်သည့် မြန်မာနိုင်ငံမပါဘဲ တင်သွင်းဆွေးနွေးခဲ့သည်ကို တွေ့ရသည်။ ထိုအစည်းအဝေးတွင် မြန်မာနိုင်ငံလူ့အခွင့်အရေးဆိုင်ရာ အစီရင်ခံစာ တင်သွင်းသူက စက်တင်ဘာ ၂၂ ရက်တွင် နှုတ်ဖြင့်တင်သွင်းခဲ့ပြီး စက်တင်ဘာ၂၃ ရက်တွင် ကုလသမဂ္ဂလူ့အခွင့်အရေးဆိုင်ရာမဟာမင်းကြီးက တင်ပြခဲ့မှုများမှာ တရားနည်းလမ်းမကျသည့် တစ်ဖက်သတ်တလွဲကောက်ချက်စွပ်စွဲမှု များဖြစ်သည်။

နိုင်ငံတော်တွင် ကိုယ်ပိုင်ဘဏ္ဍာငွေ တောင့်တင်းခိုင်မာမှသာ တိုင်းပြည်နှင့်လူမှုဘဝ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးကို  အစဉ်တိုးတက်ဆောင်ရွက်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။    တိုင်းပြည် ဘဏ္ဍာငွေ မတောင့်တင်းသဖြင့် ဖွံ့ဖြိုးမှုအနည်းဆုံးနိုင်ငံ (LDC) ဘဝသို့ ရောက်ခဲ့ သည်။ နိုင်ငံ့ဘဏ္ဍာငွေ  မတောင့်တင်းသဖြင့် ပြည်ပချေးငွေ  ရယူနေရခြင်းသည် ဆင်းရဲတွင်းနက်စေသည်။ နိုင်ငံ့ဘဏ္ဍာငွေ  တောင့်တင်းလာပါက ပြည်ပချေးငွေ ရယူမှုမှာလည်း လျော့နည်းလာပြီး တိုင်းပြည်လည်း စဉ်ဆက်မပြတ်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက် လာမည်ဖြစ်သည်။

မြန်မာနိုင်ငံတွင် ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါ ဖြစ်ပွားမှုမှာ တတိယလှိုင်းဖြစ်ပွားစ အချိန်အခါ က ဖြစ်ပွားနှုန်း ၄၀ ရာခိုင်နှုန်းခန့်အထိ ဖြစ်ခဲ့သော်လည်း အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့အစည်း များ၏ စီမံခန့်ခွဲဆောင်ရွက်မှု၊ ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းများ၏ ကြိုးစားအားထုတ်မှု၊ ပြည်သူတို့၏ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုများကြောင့် ယခုအခါတွင် ဖြစ်ပွားနှုန်း ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းအောက်သို့ တဖြည်းဖြည်း ကျဆင်းလာသည်ကို တွေ့ရသည်။ ရောဂါ ကူးစက်ဖြစ်ပွားနှုန်း  မျှော်မှန်းထားသည့်အတိုင်း   အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ လျော့ကျမှသာ ပြည်သူတို့၏လူမှုစီးပွားဘဝ  ပုံမှန်အခြေအနေ  ရောက်ရှိလာ မည်ဖြစ်သည်။

နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံ စားနပ်ရိက္ခာဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးတွင် စိုက်ပျိုးရေးလုပ်ငန်းပြီးလျှင် မွေးမြူရေးလုပ်ငန်းသည် ဒုတိယအရေးအကြီးဆုံးဖြစ်သည်။ နေ့စဉ် ပြည်သူများ အတွက် အသားလိုအပ်ချက်ကို  ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်ရန် မွေးမြူရေးလုပ်ငန်းတွင် တိရစ္ဆာန်အစာများကို ရှာဖွေရင်းနှီးမြှုပ်နှံရသည်။ ယခုအခါ လူမှုစီးပွားရေးဘဝကို ချဲ့ထွင်လာသောကြောင့်   စားကျက်မြေများ  ရှားပါးလာသည်။    တိရစ္ဆာန်များ အတွက်  အစားအစာ အခက်အခဲရှိလာသည်။ ယင်းအချက်ကို ဖြေရှင်းနိုင်ရန်အတွက် မြန်မာနိုင်ငံသာမက အခြားနိုင်ငံများပါ အလေးထားလာရသည်။

“မိမိတို့နိုင်ငံသည် ပြည်မကို ဗဟိုပြု၍ တိုင်းရင်းသားဒေသများနှင့် ပေါင်းစည်းထား သည့် ပြည်ထောင်စုနိုင်ငံတစ်ခုဖြစ်ကြောင်း၊ ဘာသာရေးအရ၊ တိုင်းရင်းသားရေးအရ အယူအဆကွဲလွဲမှုများကို ပေါင်းစပ်ညှိနှိုင်းဆောင်ရွက်၍  ဒီမိုကရေစီနှင့် ဖက်ဒရယ် ကိုအခြေခံသည့်၊  မိမိနိုင်ငံနှင့်ကိုက်ညီသည့် အုပ်ချုပ်မှုပုံစံမျိုးကို  ကျင့်သုံးနိုင်ရေး ကြိုးပမ်းလုပ်ဆောင်ရမည်ဖြစ်ကြောင်း၊  နိုင်ငံတော်ကို   အုပ်ချုပ်ရာတွင်   တစ်ဗိုလ် တစ်မင်းဖြစ်နေ၍ မရနိုင်ဘဲ မှန်ကန်သည့်အဆင့်ဆင့် ကွပ်ကဲအုပ်ချုပ်မှုရှိရမည်ဖြစ် သဖြင့် ခိုင်မာသည့်အဖွဲ့အစည်း၊ ပါတီတို့  ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှသာလျှင် အေးချမ်း သာယာပြီး   ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်သည့်နိုင်ငံတော်ကို  ဖေ

“နံနက်ခင်းစောစောစီးစီး ကော်ဖီပူပူလေးတစ်ခွက် သောက်လိုက်ရသဖြင့် လန်းဆန်း သည့်ခွန်အားမျိုးကို ညနေခင်း လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်မှ ထပ်မံမလုပ်ပေးနိုင်” ဟု ဆိုသကဲ့သို့ ကော်ဖီသောက်သုံးခြင်း၏ ရရှိသောအကျိုးအမျိုးမျိုးတို့ကို ညွှန်းဆိုထား ကြပါသည်။  ကော်ဖီနှင့်လက်ဖက်ရည်သည်  နေ့စဉ်လူမှုဘဝနယ်ပယ်တွင်  မပါမဖြစ် အသုံးဝင်သောပစ္စည်းဖြစ်သည်။ နိုင်ငံတကာတွင်  ကော်ဖီကို  တန်ဖိုးထားမက်မော စွာ သောက်သုံးကြသလို မြန်မာနိုင်ငံတွင်လည်း ကော်ဖီသောက်သုံးသည့်အလေ့အထ ရှိနေကြပါသည်။

CRPH နှင့် NUG တို့ကို အကြမ်းဖက်အဖွဲ့အစည်းများအဖြစ် ကြေညာခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ CRPH နှင့် NUG တို့သည် PDF များအား မြှောက်ပင့်သွေးထိုးပေးပြီး အကြမ်းဖက် တိုက်ခိုက်မှုများ   လုပ်ဆောင်စေလျက်ရှိသည်။  လူငယ်များအား EAO များနှင့် ချိတ်ဆက်ပေးပြီး အကြမ်းဖက်သင်တန်းများ  တက်ရောက်ရန် ပြုလုပ်ပေးသည်။ ငွေကြေးနှင့်  လက်နက်ခဲယမ်းများ   ထောက်ပံ့ပေးသည်။    ကိုယ်တိုင်အားပေး အားမြှောက်ပြုလုပ်ပေးသည်။  အစိုးရအုပ်ချုပ်ရေးယန္တရား   ပျက်ပြားစေရန်နှင့် အပြစ်မဲ့ပြည်သူများ စိုးရိမ်ကြောက်လန့်မှုများ ဖြစ်ပေါ်စေပြီး ၎င်းတို့အား ထောက်ခံ ပံ့ပိုးလာစေရန် ခြိမ်းခြောက်ပြောဆိုစည်းရုံးခြင်းများ ပြုလုပ်ခဲ့သည်။

မကောင်းမှုဟူသည် ဆိတ်ကွယ်ရာမရှိဟုဆိုသော်လည်း မကောင်းမှုတို့ဟူသည် ဆိတ်ကွယ်ရာတွင် ကြံစည်လုပ်ဆောင်ကြသည်ဖြစ်၍ ဆိတ်ကွယ်ရာတို့ကိုသာမက အရာရာတွင် သတိအမြဲရှိဖို့ လိုအပ်မည်ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် မကောင်းမှုဟူသည့် အဖျက်လုပ်ရပ်တို့ကို ကျူးလွန်ရန်အတွက် သွေးထိုးလှုံ့ဆော်မှု၊ အားပေးကူညီမှု၊ လက်နက်နှင့်ငွေတို့သည် အဓိကတွန်းအားများဖြစ်သည်။  ထိုအန္တရာယ်ဖြစ်စေ နိုင်သောအရာများအား အထူးသတိထားဖို့ လိုအပ်မည်ဖြစ်သည်။

မြန်မာနိုင်ငံတွင်  ကိုဗစ်-၁၉  ရောဂါဖြစ်ပွားမှုမှာ   တဖြည်းဖြည်းကျဆင်းလာပြီ ဖြစ်သည်။ ရက်အလိုက်စောင့်ကြည့်မှုအရ စက်တင်ဘာ ၅ ရက်မှ ၁၂ ရက်အတွင်း ရောဂါတွေ့ရှိမှုမှာ ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းမှ ရှစ်ရာခိုင်နှုန်းအထိ ကျဆင်းလာသည်ကိုတွေ့ရ သည်။ ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါ ကူးစက်မှု၊ ပိုးတွေ့ရှိမှုရာခိုင်နှုန်း ထက်ဝက်ကျဆင်းရေး ရည်မှန်းကာ  မျက်ခြည်မပြတ်အလေးထား၍ ဝိုင်းဝန်းလက်တွဲဆောင်ရွက်ခဲ့သောကြောင့် တိုးတက်မှုများရရှိနေသည်။

ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံတော်ကြီးအတွက် အထူးလိုအပ်သည်မှာ ငြိမ်းချမ်းရေး ဖြစ်သည်။ လွတ်လပ်ရေးနှင့်အတူ ပေါ်ပေါက်လာသော သဘောထားအမြင်ကွဲပြား မှုများကြောင့် မငြိမ်းချမ်းသောအခြေအနေများမှာ နှစ်ပေါင်း ၇၀ ကျော်ကြာခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ ရလဒ်မှာ မငြိမ်းချမ်းသောဒေသများတွင် မဖွံ့ဖြိုးသောအကျိုးဆက်များ ရှိလာသည်ကို   အားလုံးသိမြင်နားလည်လာကြပြီဖြစ်သည်။    နိုင်ငံရေး၊    ဝါဒရေး၊ လူမျိုးရေး၊ ဘာသာရေးအယူအဆမတူမျှမှုများနှင့် နယ်မြေဒေသအခြေအနေများအရ တစ်ဦးအပေါ်တစ်ဦး နားလည်မှုဖြင့်ရပ်တည်လျက်ရှိသည်။