u    တစ်ကိုးလေးခွန်
        တွေးခါမြင်မိ
        ဖြစ်စဉ်ကျိုးကြောင်း
        မမေ့ကောင်းမို့
        ထပ်လောင်းလို့သာ လွမ်းမိသည်။
    u    ဆယ့်ကိုးဇူလိုင်
        မမေ့နိုင်ဘဲ
        ခုတိုင်ဒီထိ
        စွဲငြိမေတ္တာ
        လွမ်းရရှာခဲ့။
    u    အမိမြန်ပြည်
        ဇာနည်အောင်ဆန်း
        မျိုးဂုဏ်ထမ်းလျက်
        လှပန်းလွတ်လပ်
        တောင်းဆိုအပ်ဖို့
        ဘိလပ်ကိုသွား
        စာချုပ်ငြားခဲ့။
    u    အောင်ဆန်းအက်တလီ
        စာချုပ်သည်က
        ပထမတွက်
        လမ်းပွင့်ထွက်ခဲ့။
    u    ထိုနေ့ခါတွင် (၁၉/၇/၁၉၄၇)
        ဆင်ယင်ပြင်၍
        တွင်းဝန်ရုံးမှာ
        စည်းဝေးရှာခဲ့။
    u    ထိုချိန်ခါမှာ (နံနက် ၁၀ နာရီ 
        ၃၇ မိနစ်တိတိ)
        လူယုတ်မာတို့
        ပြေးလာချီတက်
        ရုံးဆီထက်တွင်
        လက်နက်ကိုယ်စီ
        ပစ်ချက်ညီစွာ
        ပစ်ခတ်တာကြောင့်
        သက်ပါဆုံးရှုံး
        အတုံးရုံးနဲ့ ကျခဲ့သည်။
    u    မိုးကဖွဲဖွဲ
        ရွာလေသည်းတော့
        ငိုပွဲတစ်ဖုံ
        လွမ်းမျိုးစုံ၍
        တွေ့ကြုံခဲ့ရ
        မြင်ခဲ့ရမို့
        ရင်မှာတစ်ဖုံ
        ဆွေ့ဆွေ့ခုန်ခဲ့။
    u    ထိုဖြစ်ဇာတ်လမ်း
        ထိုမှတ်တမ်းကို
        အခဏ်းကိုယ်စီ
        ရေးကြသည်။
    u    စာရေးသူများ
        လက်ကူပွားလျက်
        ပြည်သားတိုင်းသူ
        သိဉာဏ်ကူခဲ့။
    u    ထိုနေ့ထိုရက်
        မိုးစက်စက်ဖြင့်
        ဖြစ်ပျက်ဇာတ်လမ်း
        အိပ်မက်ဆန်းနှယ်
        ပင်ပန်းတိတ်ဆိတ်
        ထိုလောင်းရိပ်တွင်
        တွေးစိတ်လီလီ ပြောင်းခဲ့သည်။
    u    အမျှ အမျှ
        ပေးဝေငှသည်
        ရကြပါစေ
        မျှတမ်းဝေပြီ
        ရောက်လေအရပ်
        လွန်မြင့်မြတ်နှင့်
        ထပ်ထပ်ခါခါ
        ရောက်ပါစေသား
        ရောက်စေသား။
    u    သူတို့ပေးအပ်
        ပေးဆပ်အသက်
        တိုင်းပြည်တွက်မို့
        စဉ်ဆက်နမူ
        လက်ကမ်းယူခါ
        ပြည်သူအတွက်
        တိုးဆောင်ရွက်ဖို့
        ဆက်လက်သယ်ဆောင်
        လူငယ်မောင်တို့ တာဝန်တည်း။  ။

            သုဝဏ္ဏတင့်ဝေ(ကဗျာ)